dr Elżbieta Galińska

streszczenie wystąpienia na XIX Forum Inspiracji Jungowskich
„TERAPIA I KULTURA”

Portret muzyczny (PM) jest metodą pracy nad strukturą „ja” pacjenta, rozumianą warstwowo. Inspiracją do opracowania metody było muzyczne portretowanie pacjenta na zakończenie terapii grupowej. Następnie stała się ona stały elementem pracy nad życiorysem pacjenta w trakcie terapii.

W procesie diagnostycznym PM uwzględnia przede wszystkim opozycję między „ja jawnym”, strukturą zachowań adaptacyjnych i fasadowych, będących przykrywką rzeczywistych potrzeb i przeżyć pacjenta, a „ja ukrytym”, wewnętrznym, które nie jest bezpośrednio dostępne świadomości. W dalszej pracy diagnostycznej i terapeutycznej PM odsłania także „ja w przyszłości”, będące źródłem inspiracji do budowania nowej koncepcji siebie. Rozpoznanie tych elementów struktury „ja” opiera się na pracy z instrumentami muzycznymi, biernym słuchaniem utworów muzycznych, ich interpretacji, jak też na pracy z ciałem (lektura ciała wg koncepcji Gestalt) innymi technikami.

Rozróżnienie trzech składników tożsamości pacjenta nawiązuje do klasycznych teorii psychologii głębi (Freud, Jung), jak też terapii humanistycznych i egzystencjalnych (Laing, Rogers), psychodramy oraz teorii z kręgu psychologii społecznej (Zaborowski).

W referacie metoda PM zostanie zaprezentowana w odniesieniu do pacjentki z objawami anoreksji.

Elżbieta Galińska – dr psychologii, muzykolog, psychoterapeuta, psycholog muzyki, adiunkt Kliniki Nerwic Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Specjalizuje się w muzykoterapii i psychologii osobowości, posiada certyfikaty: psychoterapeuty Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, somatoterapii (École Européen de Psychothérapie Socio- et Somato‑Analytique w Strasburgu) i psychodramy (Psychodrama Institut für Europa w Berlinie). Opracowała metodę portretu muzycznego (diagnoza, regulacja struktury „ja”). Rozwija muzykoterapię poznawczą jako model dydaktyczny dla szkoleń w psychoterapii. Stosuje reparację doświadczeń urazowych metodą psychodramy Morenowskiej. Autorka licznych publikacji z historii i teorii muzykoterapii, metod diagnostyczno‑teoretycznych i badawczych, integracji muzykoterapii
z psychologią, psychodramą i muzykologią. Przewodnicząca Grupy Roboczej „Muzykoterapia” SNP PTP, wieloletnia przedstawicielka Polski w European Committee for Music Therapy oraz w programie UNESCO „Arts in Hospital”.