XV Forum – Jerzy Tomasz Bąbel

Jerzy Tomasz Bąbel

streszczenie wystąpienia na XV Forum Inspiracji Jungowskich „Punkty zwrotne”

Szamanizm jest tak stary jak historia ludzkości. Charakteryzuje go sposób osiągania odmiennych stanów świadomości, uzyskiwanych poprzez trans. Świadectwa archeologiczne wskazują na znajomość tego typu psychotechnik  już w okresie paleolitu. Analizy religioznawcze dowodzą wpływu szamanizmu na przedchrześcijańskie religie Europejczyków (Greków, Scytów, Celtów, Germanów Bałtosłowian, Ugrofinów, Lapończyków i in.). Typowe dla szamanizmu motywy znajdują się w wielkiej literaturze (np. w Hamlecie Szekspira). Po zakończeniu zimnej wojny i upadku ZSRR, w Euroazji nastąpił swoisty renesans szamanizmu.

Szaman łączy społeczność, w której egzystuje z sacrum. Jest nie tylko pośrednikiem między światem żywych i zmarłych, duchów, demonów  i bogów, lecz przede wszystkim obrońcą tej społeczności. Pełni funkcję uzdrowiciela i wróżbity. Ma wielką misję do spełnienia. Bycie szamanem to powołanie, od którego nie można się łatwo uchylić. To osobnik o specyficznej strukturze psychofizycznej, która czyni zeń wybrańca. Wybór „kariery szamańskiej” to nie tylko kwestia wolnej woli, lecz – jak wielu sądzi – determinizmu. To główny problem mojego wystąpienia.