XVIII Forum – Jacek Sieradzan – streszczenie wystąpienia

Jacek Sieradzan

streszczenie wystąpienia na XVIII Forum Inspiracji Jungowskich
„Wizje świata bez granic”

Do religii nepalskich zaliczają się głównie hinduizm i buddyzm. Cechą charakterystyczną religijności hinduskiej w Nepalu jest jego powiązanie z życiem codziennym. Zważywszy na wielość rozmaitych kultów i częstość świąt religijnych, religie w Nepalu stanowią integralną część życia społecznego. Religia jest praktykowana nie tylko w świątyniach czy okręgach sakralnych, ale także na ulicy czy na podwórkach, gdyż miejsca kultu są wszechobecne. Miniobiekty kultowe stoją na ulicach i podwórkach.

Religijność nepalska jest specyficzna, ponieważ religie koegzystują obok siebie bez widocznej wrogości (przypadek świątyni Tary/Ganeśi w Parphing). Buddyjskie świątynie Wadżrajogini w Kathmandu i Sankhu są modelowym przykładem zatarcia granic między hinduizmem a buddyzmem.
Obustronna tolerancja ma jednak swoje granice i niuanse. Polegają one:

• na tym, że rząd nepalski traktuje buddyzm jako część hinduizmu,
• na ukastowieniu tantrycznego buddyzmu z Patanu,
• na utożsamianiu przez hinduistów bóstw hinduskich i buddyjskich,
• na tym, że hinduistyczny kult Kumari jest utrzymywany głównie przez buddystów,
• na zakazie wstępu do niektórych świątyń (lub części świątyń) hinduskich dla niehinduistów czy buddyjskich dla osób niebędących Newarami.

Z jednej strony granice między światami buddyjskim i hinduskim albo nepalskim i nienepalskim w Nepalu są dokładnie wyznaczone. Z drugiej strony mają one charakter płynny, czyli liminalny.

Jacek Sieradzan – historyk religii, buddolog, tłumacz. Autor wielu przekładów z literatury buddyjskiej i poezji współczesnej, m.in. Buddyzm (1987), Drogi karmy i ścieżka Dharmy. Antologia poezji buddyjskiej Ameryki (1993), Śmierć i umieranie. Tradycja tybetańska (1994), Buddyjska wizja śmierci i umierania (1997), Życie po życiu w Tybecie (1997), oraz zbiorów esejów: Starożytna mądrość a nauka współczesna (1993), Buddologia w Polsce (1993), Przekroczyć próg mądrości (1997). Autor trylogii o szaleństwie religijnym: Szaleństwo w religiach świata (2005) oraz Od kultu do zbrodni: Ekscentryzm i szaleństwo w religiach w XX wieku (2006), niewydanego słownika Boskie szaleństwo oraz książek Jezus Magus. Pierwotne chrześcijaństwo w kręgu magii (2006), Sokrates magos (2011), Sokrates nieznany (2011).