Archiwum wiadomości z roku 2014

ALBO albo Postjungiści 2/2014

Nowość: “ALBO albo” Postjungiści 2/2014

Polecamy najnowszy zeszyt czasopisma “ALBO albo”
POSTJUNGIŚCI (2/2014)

awangarda, kontynuatorzy, indywidualiści 

ALBO albo Postjungiści 2/2014 W księgarni internetowej można zapoznać się ze streszczeniami poszczególnych tekstów.

Spis treści

Od Redakcji

Jungowskie inspiracje
Nowe inspiracje na polu postjungowskiej psychologii – Andrew Samuels
Inspiracje jungowskie i rewizja paradygmatu – Zenon Waldemar Dudek

Od psychologii do autopsychoterapii
Survival Kit, czyli jak przetrwać w psychoterapii zorientowanej na proces – Tomasz Teodorczyk
Od psychoanalizy do mitoanalizy. Psychologia Junga w aforyzmach i komentarzach – Zenon Waldemar Dudek

Archetypy w kulturze
Samarytanin, Dobry Ojciec, Łazarz jako teologiczne archetypy chrześcijaństwa – Tadeusz Kobierzycki

Nasze tożsamości
Ciało i bogowie. Joseph Campbell i jego wizja natury ludzkiej – Tomasz Olchanowski
Na tropie tajemnic homoseksualności. Z zapisków radzieckiego wenerologa – Paweł Fijałkowski

Dialog kultur
Wychodząc z Cienia. Feminizm arabski – Ewa Machut‑Mendecka

Z poetyki archetypów
Zła, dobra, brzydka. Amerykańska historia w spaghetti westernach – Tomasz Bohajedyn
Postjungista audiowizualny John Boorman i jego arturianizm – Piotr Toczyski
Poezje: Dziennik, ***[odwróć się do mnie], *** [nie będziesz tym kto umrze] – Ireneusz Kaczmarczyk
Jak mały osiołek zdobył swoje nowe kopytka (Baśń dla najmłodszych) – Tomasz Teodorczyk

Na granicy epok

Arnolda Mindella i Viktora Frankla wizja sensownych relacji – Aleksandra Kondrat

Forum psychologii kultury
Sprawozdania: I Konferencja Interdyscyplinarna „Psychoterapia a kultura” – Zenon Waldemar Dudek
Projekt „Wolność”– Galeria Rusz (Toruń)
Eseje: Refleksje nad tłumaczeniem „Czerwonej księgi” Junga – Elwira Blazewicz

Liczba stron: 192
Oprawa: miękka
ISSN: 1230-0802
Format: 160×230 mm
Cena w księgarni internetowej: 29,90 zł   22,00 zł

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

XX Forum Inspiracji Jungowskich “Technopol i humanizm”

Zapraszamy na

XX Forum Inspiracji Jungowskich

TECHNOPOL I HUMANIZM

7 marca 2015
Biblioteka Narodowa, Warszawa

Konferencja już 7 marca


Jubileuszowe forum
organizowane od 1995 roku przez Redakcję “ALBO albo” podejmuje temat fundamentalny dla obecnych i przyszłych losów cywilizacji Zachodu, której błogosławieństwem i przekleństwem stał się świat technologii.

W programie:

Wybrane zagadnienia planowane w dyskusji:

  • Porządek technologiczny i mitologiczny kultury
  • Starożytne rozumienie Techne a filozofia
  • Miejsce dla duszy i duchowości w XXI-wiecznym mieście
  • Proroctwa Technopolu – literatura fantasy, światy wymyślone i fikcyjne
  • Technologia w medycynie (leczenie jako pułapka, szpital jako więzienie)
  • Psychomanipulacja i przemoc. Język neoliberalizmu
  • Technologia przemocy, eugenika, chemiczna kastracja
  • Przemysł ciała – anoreksja jako symptom Technopolu

Techne było od zarania dziejów sztucznym światem narzędzi, które obsługiwał rozum. Dziś narzędzia i ich nieograniczona, jak się wydaje, funkcjonalność – przesłoniły człowiekowi rzeczywistość. W XX wieku wyrosło uniwersalne Technopolis, które niczym dżungla oplotło nasze ciało, myśli i zniewoliło uczucia. Rozum wpada w zachwyt nad wytworzonym narzędziami lub próbuje nad nimi zapanować, ale albo popada w stan hybris jako twórca Techne, albo tworzy zupełnie alternatywną rzeczywistość pozbawioną ludzkiego rozsądku.

W Technopolu miejsce bogów zajęli ludzie, a miejsce ludzi, maszyny. Ciało traci naturalny ruch, rządzi nim wyzwolony popęd lub kostyczny rozum, która zamienia ciało w anorektyczką maszynę. Mózgiem steruje technologia i chemiczne substancje. Świat duszy, aby żyć, wpada w obłęd. Humanizm staje się tu przesądem.

Technopol na progu XXI wieku przeżywa rozkwit, w którym wizjonerzy widzą wielki kryzys i zapowiedź katastrofy. Marginalizowany człowiek nie wie, waha się, co ze sobą począć. Dociera do niego myśl, że staje się zbędny.

Gdzie jest humanizm? Jaki obraz człowieka proponuje? Czy świat symboli i wartości ma szansę stworzyć dialog ze światem Techopolu? Jak odbudować równowagę między materią a duchem?

Psychologia i kultura potrzebują ducha humanizmu. Potrzebują kontaktu z żywą duszą, mimo że historia biegnie w innym kierunku. XVIII wiek oderwał filozofię od ducha, wiek XIX pozbawił psychologię duszy, a XX odizolował medycynę od psyche. A w XXI wieku świat Zachodu podporządkował się ideologii Technopolu.

Technopol czy humanizm mogą stworzyć dialog obu światów, które sam stworzył. To szansa wyjścia z labiryntu, który na początku wygląda atrakcyjne, ale później staje się więzieniem.

Celem Forum jest dyskusja o możliwościach dialogu humanizmu z głównymi przejawami mitów Technopolu.

Zapraszamy na forum dialogu ludzi sztuki i ludzi nauki, teoretyków i praktyków, badaczy kultury i świata technologii, wrażliwych na wartości humanistyczne, studentów i ludzi z bagażem doświadczenia, zainteresowanych intrygującymi fenomenami psychologii i współczesnej cywilizacji.

Zenon Waldemar Dudek

Sukces bywa niebezpieczny – rozmowa z Zenonem Waldemarem Dudkiem

Aleksandra Wysocka-Zańko: – Dlaczego psychiatra i psychoterapeuta zainteresował się biznesem?

Zenon Waldemar Dudek: – Bardzo wielu moich pacjentów na co dzień pracuje w biznesie. Żyjemy w czasach, w których coraz więcej osób z tej grupy potrzebuje pomocy psychologicznej, psychoterapeutycznej, a czasem również psychiatrycznej.

Na co cierpi biznes?

Główną chorobą biznesu jest nadmierny stres, który powoduje choroby, wypadki, podejmowanie błędnych decyzji i problemy w życiu osobistym.

Co można z tym zrobić? Zmienić pracę na spokojniejszą?

Najlepiej zacząć od zmiany samego siebie.

To chyba jest bardzo trudne.

Trudne, ale pożyteczne. Gdy idziemy na łatwiznę i szukamy dróg na skróty, to na początku może być przyjemnie, ale prędzej czy później zaczynamy wpadać w pułapki. Możemy stracić nie tylko pieniądze czy firmę, ale również sens życia, przyjaciół, rodzinę i samych siebie.

Do Pana trafiają głównie osoby z poważnymi problemami. Czy można jakoś rozwiązywać problemy z wyprzedzeniem i zapobiec katastrofie?

Tak było kiedyś, co pozwoliło mi zdobyć doświadczenie kliniczne. Obecnie specjalizuję się w psychoterapii, która ma zastosowanie w mniej dramatycznych przypadkach, kiedy jest jeszcze czas na rozwiązywanie problemów w określonej sferze. Kiedy jednak przychodzą do mnie osoby w głębszym kryzysie, staram się wydobyć z nich większą motywację do zmiany. Kryzys odsłania wszystkie słabe punkty i widzimy to, co Jung nazywał cieniem – największe słabości człowieka. Wtedy dzielimy pomoc na dwa etapy. Najpierw stabilizujemy sytuację, czyli ratujemy człowieka przed załamaniem. Potem próbujemy wspólnie znaleźć kreatywne rozwiązanie jego problemów i myślimy o profilaktyce.

Czyli jak jest źle, to czasem jest dobrze?

Najwięcej uczą nas sytuacje graniczne. Niepowodzenie to ważna informacja dla ludzi biznesu, którzy w swojej pracy ocierają się o wielkie kryzysy i muszą działać w ogromnym napięciu, a jednocześnie planować długoterminowo. Ci, którzy przeżyli wiele trudnych sytuacji, mają mądrość życiową, będącą dobrą podstawą twórczej zmiany. Brakuje im często jednego – zdrowej, praktycznej psychologii.

Co to dokładnie znaczy?

Zdrowa, czyli obejmująca większą całość, a nawet całe życie. Podstawowym błędem współczesnych ludzi jest idealizowanie rzeczywistości. Oni chcą za wiele i wpadają w rozpacz, gdy nie udaje im się tego osiągnąć. To prowadzi do psychologicznego piekła. Ideały powinny być dla nas wskazówką, a nie dosłownym celem. Utrata złudzeń to nie jest utrata wszystkiego! To często dopiero początek, gdy można zacząć budować coś bardziej realnego i trwałego. Do tego potrzebne są określone zasady, które są właściwe poszczególnym sferom życia. Według mnie naczelną zasadą jest zasada kreatywności. Powinniśmy szukać niekonwencjonalnych rozwiązań nie tylko wtedy, gdy wszystko się układa, ale również, a może przede wszystkim w sytuacji stresu czy nawet załamania. Tylko najwięksi potrafią myśleć i działać kreatywnie w warunkach zagrożenia. Jednak gdy jesteśmy na dnie, częściej wybieramy zachowania destrukcyjne. Szarpiemy się.

I co wtedy?

Trzeba się zatrzymać i nabrać dystansu do rzeczywistości. Dokonać analizy zasobów i poszukać kreatywnych rozwiązań. Niebezpieczną pułapką jest perfekcjonizm. Warto nauczyć się być wystarczająco dobrym szefem, pracownikiem, rodzicem, zamiast narzucać sobie nierealistyczne standardy i rozpaczać, że nie możemy im sprostać. Nastawienie na sukces wykreowało fałszywy obraz tego, jacy powinniśmy być.

Sukces jest przereklamowany?

Bywa wręcz niebezpieczny czy chory. Bo prawdziwy sukces to połączenie sukcesu wewnętrznego z zewnętrznym. Jeśli jest to sukces jednostronny, to zazwyczaj prowadzi do ogromnej samotności. Sukces to nie tylko zdobycie wysokiego szczytu, ale również zejście na dół. Dlatego bardzo popieram decyzję kilku członków naszej reprezentacji w piłce siatkowej, którzy po wielkich sukcesach postanowili wycofać się z dalszej rywalizacji. Nam, na Zachodzie, brakuje wschodniego dystansu do rzeczywistości i świadomości, że sukces i porażka następują po sobie cyklicznie.

Niedługo czeka nas konferencja, której jest Pan współorganizatorem. Proszę powiedzieć, jaki jest jej temat przewodni?

Temat brzmi „Diagnoza cywilizacji sukcesu”. Chcemy zacząć od opisania stanu świata, w którym żyjemy. Większość głosów będzie krytyczna, ponieważ sukces został dziś oderwany od realiów. W gronie psychoterapeutów, lekarzy, filozofów i antropologów będziemy zwracać uwagę na to, że sukces nie może być oderwany od człowieka i jego natury. Nie można pomijać sfery relacji, emocji, cielesności, poczucia bezpieczeństwa. Zbyt często psychologia jest wykorzystywana do manipulowania. Sukces wąsko pojmowany jest bardzo nietrwały. Trzeba za nim cały czas gonić i wszystko dla niego poświęcić. A to kosztuje ogromną cenę, którą wcześniej czy później należy zapłacić. Trzeba pamiętać, że rywalizacja jest charakterystyczna dla młodzieńczego etapu rozwoju człowieka. W życiu dojrzałym jest często patologiczna, utrudniająca tworzenie relacji dialogu i relacji mistrz–uczeń, tak ważnej w przekazywaniu swojej wiedzy i w zarządzaniu. Serdecznie zapraszam do refleksji i dyskusji.

Źródło: “Gazeta Ubezpieczeniowa” nr 41 (809), 14 października 2014

“Psychologia mitów greckich” nominowana do nagrody Teofrasta!

Nagroda Teofrasta 2014 logoZ przyjemnością informujemy, że książka “Psychologia mitów greckich” – Zenon Waldemar Dudek. Rozmawia Maja Jaszewska, została nominowana do Nagrody Teofrasta w edycji 2014 za najlepszą popularnonaukową książkę psychologiczną.

Polecamy na naszej stronie lekturę fragmentu publikacji oraz opisu mitologicznych bohaterów rozmów.

psychologia_mitow_greckich_200PSYCHOLOGIA MITÓW GRECKICH. Prawda symboli i archetypów

Zenon Waldemar Dudek. Rozmawia Maja Jaszewska

Inspiracją powstania książki stały się rozmowy poświęcone psychologicznej interpretacji mitów greckich publikowane cyklicznie na łamach miesięcznika „Zwierciadło”. Na publikację składa się poszerzona wersja tych rozmów, uzupełniona do dwunastu tematów mitologicznych. Symbole mitów greckich, odczytane na nowo w oparciu o myśl Junga, uzmysławiają nam ich psychologiczną mądrość.Tradycja grecka legła u podstaw nowożytnej kultury europejskiej, dlatego może być traktowana jako źródło zrozumienia duszy współczesnego Europejczyka, żyjącego w epoce techniki, wymiany kulturowej i światopoglądowej oraz konfrontacji z cywilizacją globalnego świata.
Umysł starożytnych Greków ujmuje psychologiczne prawdy w formie symboli, których archetypowe znaczenie pozwala zrozumieć nie tylko uniwersalne duchowe wyzwania stojące przed człowiekiem w każdej epoce, ale także ułatwia analizę zjawisk kultury, w której dziś żyjemy.

Liczba stron: 337
Rok wydania: 2013
Oprawa: miękka
Wydanie: pierwsze
ISBN:
978-83-61538-50-9
Seria: Psychologia Kultury
Format: 135 x 205 mm
Cena detaliczna: 42,00 zł 31,50 zł

Patronat medialny:
Logo Zwierciadło Logo IRKA

 

 

Logo TiT Logo PSSiAP

 

 

Szkice o sztuce - Bogna Choińska

Nowość: “Szkice o sztuce”

Odtwarzanie czy kreacja? Odmienne sposoby myślenia o procesie twórczym

 

Szkice o sztuce - Bogna ChoińskaSZKICE O SZTUCE

Mimesis i etyka dzieła

Bogna Choińska

Prezentowane w tomie szkice powstawały w różnym czasie i różnych miejscach, niemniej układają się one w pewną „trójcałość”, gdyż zogniskowane są wokół trzech głównych zagadnień estetycznych: związków sztuki z problematyką religijną i etyczną, ważnej dla myślenia o sztuce kategorii mimesis oraz kwestii odbioru dzieła sztuki. Autorka przeciwstawia się powszechnej dziś tendencji do wyrywania dzieł sztuki z kontekstu transcendentnego oraz postrzegania sztuki wyłącznie jako wyrazu osobowości twórcy. Sztuka spełnia wciąż rolę pośrednika między człowiekiem a transcendencją rozumianą religijnie. Może być traktowana jako mimesis, które odzwierciedla relację dzieło–rzeczywistość.

Spis treści

Wstęp

Część pierwsza: Sztuka a religia i etyka
1. Starożytne i starotestamentowe pojęcia estetyczne
2. Sztuka w roli pośrednika między Bogiem a człowiekiem
3. Pismo jako materia dzieła literackiego

Część druga: Mimesis
4. Prawda w sztuce
5. Hiperrealizm – strategia mimesis czy jej zakwestionowanie?
6. Stanisław Brzozowski i mimesis

Część trzecia: Odbiór dzieła sztuki
7. Krytyka artystyczna a najnowsza historia sztuki
8. Prywatne „muzeum” Zbigniewa Herberta

Zakończenie
Bibliografia
Ryciny pamięci (wybór prac Tomasza Bohajedyna)

O Autorce

Bogna Choińska – filozof, estetyk i literaturoznawca, zajmuje się problematyką francuskiego poststrukturalizmu, autorka licznych artykułów z tej dziedziny (m.in. w „Diametrosie”, „Hybris”, „Nowej Krytyce”, „Filo-Sofiji”, „Przestrzeniach Teorii”). Kontynuuje także wcześniejsze zainteresowania literaturoznawstwem (m.in. esejem) oraz estetyką, czego owocem są książki Sztuka jako wartość wobec kryzysu kultury europejskiej (2009) i obecna publikacja Szkice o sztuce oraz artykuły w „Słupskich Studiach Filozoficznych” i „Lumen Poloniae”. Zrealizowała grant MNiSW „Dyskurs podmiotu, podmiot dyskursu. Przemiany we francuskim poststrukturalizmie”. Pracuje w Akademii Pomorskiej w Słupsku (Instytut Historii i Politologii, Zakład Filozofii).

Fragment z eseju Prywatne „muzeum” Zbigniewa Herberta

Jednym z najbardziej zaangażowanych – i co ważne, powszechnie czytanych – współczesnych krytyków‑artystów był Zbigniew Herbert. Jego przygoda z krytyką rozpoczęła się dosyć wcześnie: niemal przez całe życie pisał teksty krytycznoliterackie, bardzo osobiste relacje z wystaw, a wreszcie, w późniejszym okresie życia, eseje, które zawierały nie tylko ugruntowane już stanowisko w kwestii tego, co w sztuce europejskiej wartościowe, a co nie, lecz także stanowiły relacje z jego podróżniczych, nieco szalonych przygód „po muzeach”. Herbert kładł duży nacisk na bardzo konkretny kontakt ze sztuką, inny niż obcowanie z dziełami za pośrednictwem katalogów zawierających reprodukcje najsłynniejszych obrazów.

Odtwarzanie, czyli mimesis, tworzenie, czyli kreacja – to dwa najbardziej charakterystyczne i zarazem całkowicie odmienne sposoby myślenia o wartościowym procesie twórczym. W pierwszym wypadku traktuje się sztukę jako naśladowanie tego i tylko tego, co istnieje, w drugim, jako próbę ukazania w dziele treści psychicznych artysty, jako wytwarzanie tego, co jeszcze w świecie nie zaistniało.

Herbert, mając pełną świadomość nierozstrzygalności tego dylematu, jednocześnie zdecydowanie opowiedział się po stronie strategii mimesis, a zatem po stronie sztuki, która pokazuje to, co jest. Sztukę, która nie spełniała, jego zdaniem, tego warunku, oceniał jako bezwartościową. Stąd wybory, których Herbert dokonywał, okazywały się, delikatnie mówiąc, dość oryginalne: oprócz katedr gotyckich i dzieł architektury starożytnej podziwiał i opisywał freski renesansowe i obrazy holenderskie z XVII wieku. Malarstwo współczesne częstokroć oceniał negatywnie, gdyż, w opinii Herberta, odzwierciedla ono kryzys kulturowy Europy. Tym samym przekreślił całą niemal sztukę awangardową (…).

Sygnet I Konferencja "Psychoterapia a kultura"

Konferencja “Psychoterapia a kultura”

Zapraszamy na I Konferencję interdyscyplinarną

Konferencja PSYCHOTERAPIA A KULTURA logo

Diagnoza cywilizacji sukcesu

18–19.10.2014, Biblioteka Narodowa, Warszawa

 

Konferencja już w dniach 18–19 października 2014

 

Program, warunki uczestnictwa oraz formularz zgłoszeniowy są dostępne stronie konferencji. Aby być na bieżąco, prosimy zapisać się na listę mailingową konferencji (w lewej kolumnie) lub do biuletynu wydawnictwa ENETEIA.

Co proponujemy?

Wykłady, dyskusje i rozmowy panelowe w interdyscyplinarnym gronie. Dyskusję o psychoterapii i leczeniu, roli lekarza i psychoterapeuty w społeczeństwie, jak też o zjawiskach nowoczesnej kultury, które wyrażają problemy psychiczne współczesnego człowieka.

Dlaczego psychoterapia? Dlaczego kultura?

Człowiek jest dzieckiem kultury, którą dziedziczy i którą tworzy. Jego zdrowie, zwłaszcza zdrowie psychiczne, wpisuje się w procesy i zjawiska kulturowe.

Wiodące narracje kultury technologicznej, przejmując kontrolę nad myśleniem i świadomością, sterują naszym zdrowiem, decyzjami i działaniem.

Odzyskanie podmiotowości, zrozumienia własnego zdrowia oraz odbudowa szerszego oglądu rzeczywistości wydają się być podstawowymi problemami człowieka ery technologicznej, oferującej jednostce uproszczony wzór zdrowia i uproszczony wzór terapii.

ALBO albo Małe i wielkie inicjacje

Nowość: ALBO albo Małe i wielkie inicjacje

Polecamy najnowszy zeszyt czasopisma “ALBO albo”
MAŁE I WIELKI INICJACJE

rodzina, społeczeństwo, kultura

ALBO albo Małe i wielkie inicjacje

 

Spis treści

Od Redakcji

Jungowskie inspiracje
Małe i wielkie inicjacje na drodze bohatera – Zenon Waldemar Dudek

Od psychologii do autopsychoterapii
Fenomen duchowości ateistycznej – Tomasz Olchanowski
Inicjacja w szaleństwo – Jacek Sieradzan

Archetypy w kulturze
O miłości od pierwszego spojrzenia – Romeo i Julia – Jadwiga Wais
O Śmierci-Siostrze – Urszula Benka

Nasze tożsamości
Wewnętrzny bohater na drodze indywiduacji – Zenon Waldemar Dudek
Przeżycia psychiczne, religijne i mistyczne podczas wspinaczki wysokogórskiej – Jacek Sieradzan

Dialog kultur
Kulturowe znaczenie łowów na dzika w europejskich społecznościach pradziejowych i starożytnych – Jerzy T. Bąbel
Hermes Hermafroditos. W poszukiwaniu archetypowego symbolu homoerotyzmu – Paweł Fijałkowski

Z poetyki archetypów
Dziady jako rytuał przejścia – Martyna Chrześcijańska
Rytuał odrodzenia Lorda Voldemorta w powieści Harry Potter i czara ognia a jego literackie pierwowzory – Artur Rumpel

Na granicy epok
Idea tolerancji w XVII-wiecznej Europie – Jerzy Kolarzowski

Forum psychologii kultury
Sprawozdania: XIX Forum Inspiracji Jungowskich – Paweł Fijałkowski
Eseje: Ida Pawła Pawlikowskiego – historia nieoczywista – Karina Filak
Ogolona głowa Kurtza – Tomasz Bohajedyn

Liczba stron: 190
Oprawa: miękka
ISSN: 1230-0802
Format: 160×230 mm
Cena w księgarni internetowej: 29,90 zł   22,00 zł

Prenumerata ALBO albo 2014

Czasopismo ALBO albo logoZapraszamy stałych i nowych Czytelników czasopisma „ALBO albo” do prenumeraty rocznika 2014. W ramach nowej formuły otrzymają Państwo dwa numery tematyczne z bezpłatną dostawą za jedyne 49 zł.

Tematy „ALBO albo” 2014 (półrocznik):

MAŁE I WIELKIE INICJACJE (1/2014)
rodzina, społeczeństwo, kultura

POSTJUNGIŚCI (2/2014)
awangarda, kontynuatorzy, indywidualiści

Planowane wydanie zeszytów rocznika 2014:

  • 1/2014 – 30.06.2014
  • 2/2014 – 31.10.2014.

Prenumerata czasopisma wiąże się z następującymi przywilejami:

  • pierwszeństwo w otrzymywaniu aktualnych zeszytów
  • dodatkowy 10% rabat na pozycje opublikowane przez wydawnictwo ENETEIA, w tym numery czasopisma „ALBO albo” (promocje nie łączą się)
  • udział w losowaniu zestawów nagród książkowych
  • rabat na udział w konferencji „Psychoterapia a kultura” oraz w Forum Inspiracji Jungowskich
  • Kalendarz „ALBO albo” w prezencie.

Prenumeratę można zamówić:

Następnie dokonując wpłaty 49 zł na numer konta:

Wydawnictwo ENETEIA
ul. Zwierzyniecka 8A/21, 00-719 Warszawa
28 1140 2017 0000 4402 1014 5763
(z dopiskiem „Prenumerata ALBO albo 2014”)

Instytucjom oferujemy faktury terminowe.

Cena prenumeraty zagranicznej wynosi 98 zł.

Droga powstaje, gdy idziesz - Julie Diamond, Lee Spark Jones

Nowość: “Droga powstaje, gdy idziesz”

Dr Julie Diamond oraz dr Lee Spark Jones polecają

 

Droga powstaje, gdy idziesz - Julie Diamond, Lee Spark Jones

DROGA POWSTAJE, GDY IDZIESZ
Psychologia procesu w praktyce

W książce opisana jest historia powstania pracy z procesem, aktualne kierunki jej rozwoju, a także podstawowe założenia i narzędzia, którymi ona dysponuje. (…) Studia przypadków i propozycje ćwiczeń, dostarczające praktycznej wiedzy, przydadzą się wszystkim terapeutom, którzy chcą wzbogacić swoją praktykę o nowe umiejętności.

Książka napisana jest w przystępny i ciekawy sposób. Czytelnik odnajdzie w niej wiele informacji, które pomogą mu zrozumieć, co dokładnie dzieje się podczas sesji terapeutycznej. Pozna też konkretne metody pracy z ludzkim doświadczeniem, które opierają się na umiejętności obserwowania zachodzących zjawisk oraz dostrzegania sygnałów klienta. Ta wciągająca i przyjemna lektura może stać się inspiracją dla wielu osób.

Amy i Arny Mindell
* * *
Gdy Arnold Mindell, twórca psychologii procesu, prezentował swoją koncepcję w Instytucie Junga w Zurychu, zatytułował swój wykład Psychologia Junga ma córkę. Praca z procesem to jedna z najbardziej wszechstronnych teorii inspirowanych ideami Junga w psychologii i psychoterapii Zachodu. Łączy i twórczo rozwija Jungowską koncepcję archetypów i teorię indywiduacji oraz metody pracy z klientem z filozofią taoistyczną, koncepcjami współczesnej fizyki i mądrością rdzennych kultur. To kolejna publikacja przybliżająca polskiemu czytelnikowi zastosowanie psychologii procesu. Jest znakomitym kompendium integrującym wiedzę i praktykę psychologii procesu, adresowanym do studentów, psychologów, terapeutów, pedagogów i osób zainteresowanych zrozumieniem cywilizacji, która uczy się na nowo rozumieć swoje sny.
Zenon Waldemar Dudek
* * *

Praca z procesem jest „drogą, która powstaje, gdy idziesz”. Zaczyna się tam, gdzie codzienne życie: w jego problemach i zmartwieniach, radościach, nadziejach i marzeniach. Jest to początek podróży w nieznane, gdyż pod codziennymi doświadczeniami – dużymi i małymi, namacalnymi lub ledwo dostrzegalnymi – kryją się całe światy. (…) Opierając się na własnych doświadczeniach ucznia i nauczyciela, przedstawiamy nasze spojrzenie na pracę z procesem, jej historię, pojęcia i techniki. Nie jest to ostateczna wersja pracy z procesem, bo taka nie istnieje. W tej książce koncentrujemy się na pracy z klientami indywidualnymi.

Z Wprowadzenia
* * *
Dr Julie Diamond (magisterium z psychologii zorientowanej na proces) studiowała pracę z procesem wraz z Arnoldem Mindellem od 1981 roku. Była jedną z założycielek Research Society for Process-Oriented Psychology w Zurychu w Szwajcarii. Obecnie wykłada w Process Work Center of Portland Graduate School; jest współautorką programu studiów magisterskich. Prowadzi prywatną praktykę w Portland oraz uczy pracy z procesem na całym świecie.Dr Lee Spark Jones jest licencjonowanym psychologiem z przeszło dwudziestoletnim doświadczeniem w prowadzeniu terapii dla par, jak również terapii indywidualnej, rodzinnej oraz grupowej. Ukończyła studia magisterskie z pracy z procesem, której naucza w Europie, Australii oraz Stanach Zjednoczonych. Obecnie zajmuje się koordynacją oraz rozwojem badań w Process Work Center of Portland Graduate School.

Liczba stron: 196
Rok wydania: 2014
Oprawa: miękka
Wydanie: pierwsze
Tłumaczenie: Aleksandra Raczyńska
ISBN: 978-83-61538-69-1
Seria: Ścieżki Psychoterapii
Format: 145×205 mm

Spis treści

Przedmowa do polskiego wydania
Podziękowania
Wprowadzenie

Rozdział 1: Historia pracy z procesem
1.1. Psychologia Junga ma córkę
1.2. Wielki krok naprzód
1.3. Świat puka do drzwi
1.4. Ku psychologii Śnienia

Rozdział 2: Podstawowe pojęcia w pracy z procesem
2.1. Podążanie za przepływem procesu
2.2. Różnicowanie przepływu procesu
2.3. Zauważanie i rozwijanie procesu
2.4. Kto podąża za procesem?
2.5. Metaumiejętności

Rozdział 3: Sporządzanie mapy procesu
3.1. Sposoby rozumowania przydatne podczas tworzenia mapy procesu
3.2. Umiejętności percepcyjne przydatne podczas tworzenia mapy procesu
3.3. Zdobywanie informacji opartych na doświadczeniu zmysłowym
3.4. Odnajdywanie drzwi do śnienia

Rozdział 4: Język śnienia
4.1. Kanały
4.2. Kanały złożone
4.3. Amplifikacja doświadczenia z uwzględnieniem kanałów
4.4. Feedback
4.5. Podążanie za procesem za pomocą feedbacku

Rozdział 5: Jak swobodnie poruszać się w rzeczywistości śnienia
5.1. Poszerzanie zakresu występowania sygnału
5.2. Praca z figurami sennymi
5.3. Role i odgrywanie ról
5.4. Praca z krytykiem za pomocą odgrywania ról

Rozdział 6: Sfera poczuć i doświadczenie śnienia
6.1. Doświadczanie migotliwych sygnałów w kanałach
6.2. Metody rozwijania migotliwych sygnałów
6.3. Metaumiejętności przydatne w pracy na poziomie poczuć
6.4. Przykłady zastosowania pracy ze sferą poczuć

Rozdział 7: Na progu nieznanego
7.1. Czym jest próg?
7.2. Rozpoznawanie progu
7.3. Metaumiejętności przydatne w pracy z progiem
7.4. Praca z progiem
7.5. Progi i poziomy świadomości
7.6. Trzy poziomy świadomości w pracy z progiem

Rozdział 8: Mit życiowy i długoterminowe progi
8.1. Długoterminowe progi, świadomość i mit życiowy
8.2. Przykład pracy z długoterminowym progiem i mitem życiowym
8.3. Umiejętności potrzebne w pracy z długoterminowym progiem 8.4. Metaumiejętności przydatne w pracy z długoterminowym progiem

Epilog
Bibliografia

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

Sprawozdanie z XIX Forum “Terapia i kultura”

Zapraszamy do zapoznania się z refleksją pokonferencyjną autorstwa dr Pawła Fijałkowskiego.

8 marca 2014 r. w sali konferencyjnej Biblioteki Narodowej w Warszawie odbyło się XIX Forum Inspiracji Jungowskich, zorganizowane tradycyjnie przez Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA oraz redakcję „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury”. Coroczne zgromadzenie przedstawicieli różnych nauk, odwołujących się w swej działalności do psychologii Junga, zostało tym razem poświęcone zagadnieniu „Terapia i kultura”.Wprowadzenie do problematyki Forum wygłosił w imieniu organizatorów Zenon Waldemar Dudek. W swych rozważaniach zatytułowanych „Czy terapia potrzebuje kultury, czy kultura potrzebuje terapii?” ukazał, jakie zagrożenia dla psychiki współczesnego człowieka niesie rozwój cywilizacji. Pochłonięci licznymi pragnieniami, zagubieni pośród lęków, coraz częściej tracimy kontakt z samym sobą i przestajemy rozumieć mechanizmy naszej psychiki. W tej sytuacji rośnie znaczenie psychoterapii, która potrzebuje wiedzy o zjawiskach i procesach kulturowych, o roli, jaką kultura pełni w życiu jednostki i społeczeństwa. Obrazy, mity i symbole sprzyjają integracji osobowości, a jednocześnie wplatają ją w życie wspólnoty i wiążą z metafizyczną duszą świata. Zrozumienie psyche i skuteczna psychoterapia wymagają więc analizy kontekstu kulturowego, symbolicznych i mitologicznych odniesień towarzyszących pacjentowi na jego drodze życia.