Archiwum wiadomości z roku 2017

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

“Od madonny do amazonki” XXIII Forum Inspiracji Jungowskich – 03.03.2018

XXIII Forum Inspiracji Jungowskich Od madonny do amazonki. Macierzyństwo w cywilizacji sukcesuXXIII Forum Inspiracji Jungowskich

OD MADONNY DO AMAZONKI
Macierzyństwo w cywilizacji sukcesu

3 marca 2018 (sobota), g. 10.00–18.00

Golden Floor Millennium Plaza, 15. piętro
al. Jerozolimskie 123A, Warszawa

W programie:

  • Dziecko w roli matki, matka w roli dziecka – prof. dr hab. Katarzyna Schier
  • Typy kobiecości. Matka pochłaniająca – Zenon Waldemar Dudek
  • Arabskie matki nie jadą do Europy – prof. dr hab. Ewa Machut-Mendecka
  • Matka zdominowana przez ideologię – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Burdelmama i burdeltata w XIX-wiecznej kulturze polskiej – dr Paweł Fijałkowski
  • Zupełnie nowy testament, czyli jak kobiety próbowały ocalić świat przed tyrańskim bogiem-ojcem – dr hab. Jacek Sieradzan
  • Dyskusja: Archetyp matki w cywilizacji sukcesu: miłość, altruizm, ofiara moderator dr Krzysztof Dorosz

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Tematyka dyskusji i referatów

Przewidujemy cztery obszary rozważań i dyskusję panelową:

  1. Matka w rodzinie
  2. Nimfa, madonna, matrona
  3. Amazonka, matka pochłaniająca
  4. Matriarchat kontra patriarchat

Zapowiedź

Epoka nowych technologii i inwazja mediów w życie prywatne zmieniła radykalnie życie kobiet. Kobiety realizują swoje macierzyństwo coraz częściej poza polem rodziny: w edukacji, medycynie, prawie, nauce, biznesie, polityce, życiu społecznym. W zmienionym krajobrazie epoki droga do szczęścia kobiet-matek i realizacja różnych wzorców kobiecości ulega radykalnej zmianie. Czy kobiety są szczęśliwe, żyjąc pod presją sukcesu? Jakie skutki wywołuje w ich psychice presja cywilizacyjnego narcyzmu, ekshibicjonizmu, anoreksji, parentyfikacji?

Potrzebujemy nowej dyskusji o macierzyństwie i kobiecych archetypach: czy dominują dziś amazonki, nimfy, madonny czy matki?

Prenumerata ALBO albo 2017

Czasopismo ALBO albo logoZapraszamy stałych i nowych Czytelników czasopisma „ALBO albo” do prenumeraty rocznika 2017. Otrzymają Państwo dwa numery tematyczne z bezpłatną dostawą za jedyne 49 zł.

Tematy „ALBO albo” 2017 (półrocznik):

DZIEŁO JUNGA (1/2017)
ludzie, idee, kultura

EROS I TANATOS (2/2017)
życie, miłość, transformacja

Planowane wydanie zeszytów rocznika 2017:

  • 1/2017 – 07.07.2017
  • 2/2017 – 31.10.2017

Prenumerata czasopisma wiąże się z następującymi przywilejami:

Prenumeratę można zamówić:

Instytucjom oferujemy faktury terminowe.

Cena prenumeraty zagranicznej wynosi 98 zł.

DZIEŁO JUNGA (1/2017)
ludzie, idee, kultura

  • Psychoterapia i psychiatria postjungowska w XXI wieku –Zenon Waldemar Dudek
  • Jung a buddyzm – Jacek Sieradzan
  • Jung a duchowość XXI wieku – Mirosław Piróg
  • Sabina Spielrein – Anima Junga – Zofia Rosińska
  • Jung jako kantysta. Czy Jung był naukowcem? – Jerzy Prokopiuk
  • Prapoczątki obecności Junga w Polsce – Paweł Fijałkowski
  • Archetypy, typy psychologiczne i osobowość. Współczesny sens teorii Junga – Czesław S. Nosal
  • Recepcja Junga poza cywilizacją zachodnioeuropejską – Tomasz Olchanowski
  • Inspiracje Jungowskie w teatrze Jerzego Grotowskiego – Zbigniew Osiński
  • Literatura przez „okulary Junga” – Zbigniew Bitka
Logo Forum Inspiracji Jungowskich

“Dorosłe dzieci” XXII Forum Inspiracji Jungowskich – 04.03.2017

XXII Forum XXII Forum Inspiracji Jungowskich

DOROSŁE DZIECI
raj kryzys odpowiedzialność

4 marca 2017

Golden Floor Tower – 32 p.
ul. Chłodna 51, Warszawa

W programie:

  • Zapisane w ciele – odwrócenie ról w rodzinie i transgeneracyjny przekaz – prof. dr hab. Katarzyna Schier
  • Dziecko w odwróconej rodzinie. Fenomen cywilizacji sukcesu – Zenon Waldemar Dudek 
  • Kto idzie? Hamlet. O mężczyźnie, któremu nie dane było wejść do królestwa dorosłych – dr Jadwiga Wais
  • Od indywiduacji do infantylizacji. Maniakalny system rodzinny – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Dziecięcy buddowie: inkarnacje lamów w Tybecie i na Zachodzie – dr hab. Jacek Sieradzan
  • Zastosowanie systemowej terapii rodzinnej w terapii zaburzeń psychicznych – Elwira Błażewicz
  • Nietzscheański wielbłąd, lew i dziecko – przemiana zorientowana na proces – dr Arkadiusz Tabero
  • Opowieść o labiryncie życia. Miejsce zagubienia – miejsce umocnienia – dr Paweł Fijałkowski
  • Dyskusja – Archetyp dziecka w kulturze: raj, kryzys, odpowiedzialność – moderator dr Krzysztof Dorosz.
    Udział biorą: prof. dr hab. Katarzyna Schier, prof. dr hab. Ewa Machut-Mendecka, dr hab. Mirosław Piróg, Elwira Błażewicz oraz prelegenci

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Orientacyjne godziny trwania konferencji: 10.00–18.00.

Tematyka dyskusji i referatów

  • Jakie szanse na dorosłość mają dziś dzieci w epoce Tech-Net?
  • Jakie są przyczyny i skutki przedwczesnej inicjacji dzieci do dorosłości?
  • Dlaczego dorośli wybierają infantylizm, choć stać ich na dorosłość?
  • Dlaczego dorośli niszczą systemowo kreatywność i naturalne cechy dziecka?
  • Jaka przyszłość czeka cywilizację opanowaną przez dorosłe dzieci?
  • Co skłania polityków, elity, specjalistów od marketingu i reklamy do manipulowania dorosłymi, aby one manipulowały dziećmi (i odwrotnie)?
  • Jak wyraża się archetyp ojca i archetyp matki w cywilizacji dorosłych dzieci

Tematy, które mogą zainteresować uczestników Forum:

  • Dorośli z psychiką dziecka. Dziecko z umysłem dorosłego
  • Dziecko – archetyp boskości.   Fenomen niekończącego się dzieciństwa
  • Wieczni chłopcy, wieczne dziewczynki
  • Cywilizacja dzieci i triksterów. Kultura bez fazy dorastania
  • Wizerunek i gadżet jako substytuty tożsamości
  • Odwrócona rodzina – odwrócone społeczeństwo
  • Owładnięci przez technologię: pokolenie cyborgów, Ygreków, Aspergerów
  • Narcystyczno-paranoidalny język dorosłych dzieci: „absolutnie”, „idealnie”, „super”, „mega”, „fantastycznie”, „cudownie”, „bosko”, „jakby”.

Zapowiedź:

Utopia „czystej tablicy” – cywilizacja dzieci, które nie dorastają 

Świat Zachodu, zbudowany w swym dominującym nurcie na ideologii oświecenia, uwierzył w utopię umysłu jako „czystej tablicy”. Postoświeceniowy racjonalizm narzucił społeczeństwom narrację, według której umysł dzieci i młodzieży może być dowolnie programowany. Po kilku wiekach redukowania człowieka do jego rozumnej części, zbieramy owoce przyjęcia oświeceniowej i scjentystycznej wizji człowieka za obowiązującą. Pakiety standardowej wiedzy, ad hoc tworzonych idei, technik i opracowanych statystycznie schematów społecznych rządzą dziś światem, który jest rozdarty między rozumem a szaleństwem. Podporą w drodze w nieznaną przyszłość dla nowych pokoleń mają być technologiczne urządzenia. Niematerialnym, czyli pustym dla postmodernizmu, pozbawionym samoświadomości wnętrzem psychicznym, przestano się poważnie interesować.

Nowa, stworzona ad hoc wiedza „naukowa” i technologia społeczna oderwały świadomość mas od wielowiekowej tradycji przodków. Dziś nie tylko dzieci, ale dorośli zaczęli wierzyć w mityczną bezczasową przyszłość bez zobowiązań i cierpień, o którą zatroszczy się Wielki Brat Algorytm. Wszystko, co minione, przestało być ważne. Przekaz naukowo-technologicznych cyborgów Tech-Netu, traktujących mózg ludzki jak biologiczny procesor, nie zostawia wolnej przestrzeni dla subiektywnej percepcji i podmiotowego doświadczenia ludzi odczuwających świat indywidualnie, a nie statystycznie czy w formule narzuconego algorytmu.

Zredukowana interpretacja życia, wyjałowionego z symboli i głębokimi, archetypowymi pokładami kultury, tworzy psychologiczną i społeczną próżnię między światem dziecięcej fantazji, która postrzega intuicyjnie całe doświadczenie, a światem dorosłej odpowiedzialności, która musi na nowo stworzyć integralny obraz złożonej rzeczywistości.

W tę pustą przestrzeń w umysłach dorastających dzieci wdzierają się zastępcze treści magiczne, pseudonaukowe i pseudoreligijne, które zastępują obraz człowieka jako twórcy kultury i kontynuatora tradycji. Kulturę zastępuje iluzja życia w raju na ziemi, w którym Wielki Brat Rozumu zapewni bezpieczeństwo i zadba o porządek.

Efektem przyjęcia oświeceniowych iluzji jest rozpowszechnianie się w XX wieku przekonań, że dziecku można bezkarnie implementować dorosłe treści. W XXI wieku mechanistyczna (pokartezjańska) i pooświeceniowa (racjonalno-empiryczna) świadomość stworzyły świat ludzki, w którym dzieci pełnią rolę dorosłych, a dorośli myślą i działają jak dzieci. W tej iluzji nawet kulturę, sztukę, naukę i religię można wymyślić od podstaw i skłonić do przyjęcia za pomocą sugestii albo wprowadzić przemocą, czego przykładem są totalitaryzmy i wielkie korporacje.

A mózg ludzki nie zakończył ewolucji, nie da się go dowolnie programować, jak życzyliby sobie tego wyemancypowani z natury racjonaliści. Człowiek dopiero jest na drodze do człowieczeństwa i próba manipulowania nim tak, jakby jego rozwój stanął w miejscu, to mało poważna utopia. Ponadto, mózg ludzki nie jest pustą tablicą. On został zaczipowany do tworzenia symboli przez naturę, umożliwiając ludziom ponadpokoleniową komunikację obrazowo-symboliczną. Fragmentaryczna wiedza naukowa nie jest w stanie jej zastąpić.

Jak twierdzi Jung, mózg człowieka dziedziczy gotowość do działań symbolicznych, czego efektem jest kultura. Archetypowe wzorce zachowania wytwarzają w szczególności symbole całego życia, procesu indywiduacji. I ma to miejsce już w pierwszych latach życia.

Mózg jest biologiczną materią, która na bazie świadomości i wspólnoty społecznej twarzy kulturę: symboliczną informację o uniwersalnym znaczeniu dla człowieka i ludzkości. Mózg dziecka, a tym bardziej dorosłego musi być otwarty na nowe informacje i wyzwania, a jednocześnie zachować jakieś podstawy, które posłużą następnym pokoleniem za pokarm psychiczny i będą zwierciadłem emocjonalnego, umysłowego i społecznego dorastania.

Anulowanie kulturowego dorobku kilku milionów lat rozwoju ludzkiej świadomości, dokonane w utopijnym haśle „tabula rasa”, dokonało przewrotu w umyśle człowieka, że wiedzę można zbudować od zera i że można nią manipulować w oparciu o zebrane fakty i nowe teorie oderwane od tradycyjnej wiedzy, zdrowego rozsądku i ponadczasowej mądrości.

Iluzja, że umysł działa jak tabula rasa, utorowana dualistyczną i mechanistyczną teorią Kartezjusza o ciele i duszy połączonych mityczną szyszynką, jest zapewne głównym czynnikiem wiary człowieka w siebie jako pana i władcy, podczas gdy o wiele większy wpływ na jego myślenie i działanie w ciągu życia ma połączona z naturą nieświadomość (instynkty i archetypy), irracjonalne powiązania psychiki z tradycją kulturową oraz nieprzewidywalne procesy biologiczne, których jeszcze nie znamy, a jeśli je znamy, to i tak nie jesteśmy w stanie ich kontrolować.

Iluzja panowania nad światem, nazywana w mitologii tradycyjnej grzechem pychy (hybris), stworzyła społeczeństwo współczesnego człowieka, w którym nie ma fazy dorastania, czyli okresu pośredniego między dzieciństwem a dorosłością. Okres dorastania jest niezbędny do zamknięcia fazy dziecka i wykrystalizowania poczucia wartości i podstaw poczucia indywidualnej tożsamości. Zwykle wyraża się to jakąś formą buntu wobec społeczności dorosłych. W społeczeństwie infantylnych dorosłych i przedwcześnie dorosłych dzieci bunt jest zastępowany przez skrajny indywidualizm (egoizm, brak socjalizacji), zakonserwowanie dziecięcej formy struktury psychicznej (infantylizm, narcyzm, wieczny chłopiec, wieczna dziewczynka) bądź alienacja społeczna (eskapizm, uzależnienia od technologii).

Czy jest możliwe stworzenie warunków, w których raj dzieciństwa przechodzi w świadomość dorastania oraz gotowość przyjęcia roli dorosłego, świadomego swojej genezy i swej tożsamości, jak też odpowiedzialności za ciągłość tradycji człowieka? Jaka idea zastąpi wiarę „pusty umysł”, która stworzyła przekonanie, że człowiek może programować drugiego dowolnymi metodami? W efekcie niczym nie różni się od zwierzęcia poza tym, że może być od nich bardziej inteligentny, przebiegły, bezwzględny, okrutny i sadystyczny.

Teodorczyk Tomasz

“Mindell i Jung” – spotkanie z Tomaszem Teodorczykiem 13.02.2017

Zapraszamy serdecznie na spotkanie z Tomaszem Teodorczykiem, autorem książek:
“Mindell i Jung. Reedycje i inspiracje” (2016), “Oświecenie dziobaków” (2015), “Jak umierają ptaki” (2014).

13.02.2017 (poniedziałek), godz. 19:30
Księgarnia Tarabuk, Nowy Świat Muzyki, ul. Nowy Świat 63 (róg ul. Świętokrzyskiej), Warszawa, wstęp wolny.

Mindell i Jung. Reedycje i inspiracjeMINDELL I JUNG. Reedycje i inspiracje

Tomasz Teodorczyk

Autor książki pisze z perspektywy psychologii procesu i własnej wieloletniej praktyki o ponownym odczytywaniu najważniejszych motywów i zjawisk psychicznych, z którymi zmaga się człowiek w trakcie swojego rozwoju i psychoterapeuta, który mu w tym towarzyszy. Uzupełnia teorię i praktykę pracy z procesem i psychologii Junga o koncepcje zaczerpnięte z antropologii kulturowej, śledzi też jak te same wątki przenikały nie tylko dziedzinę psychoterapii lecz również kultury i sztuki. Odwołuje się do opowieści z różnych cywilizacji ukazując barwną panoramę odniesień do rozwoju psychicznego jednostek i grup.

Książka w znakomity, erudycyjny a jednocześnie lekki i „reportażowy” sposób opisuje zmagania człowieka na drodze do poznania siebie, pułapki, które czekają na niego w tej podróży oraz łatwe i uwodzące lecz kierujące na manowce drogi na skróty.

Teodorczyk TomaszO Autorze

Tomasz Teodorczyk – dyplomowany psychoterapeuta i nauczyciel pracy z procesem Research Society for Process Oriented Psychology w Zurychu. Pracą z procesem zajmuje się od 1988 roku. Prowadzi psychoterapię indywidualną, warsztaty oraz szkolenia i superwizje. Współtwórca programu licencyjnego pracy z procesem Polskiego Towarzystwa Psychologii Procesu. Współtwórca (z Agnieszką Wróblewską) Akademii Psychologii Procesu w Warszawie. Tłumacz książek Arnolda Mindella oraz autor artykułów o pracy z procesem.
Współpracuje z firmami przy rozwiązywaniu konfliktów. Zajmuje się zastosowaniami pracy z procesem do różnych dziedzin życia, terapii i sztuki. Współtwórca i organizator wypraw psychologiczno‑podróżniczych Experience Expeditions. Organizator projektów społecznych w Polsce i za granicą. Więcej na stronie www.akademiapop.org.
Autor baśni terapeutycznych “Jak umierają ptaki” (2014), “Oświecenie dziobaków” (2015) oraz książki “Mindell i Jung. Reedycje i inspiracje” (2016).

Spis treści

Wprowadzenie

Rozdział 1: Teoria
Rozdział 2: Praktyka i metoda
Rozdział 3: Praca ze snami i mit życiowy
Rozdział 4: Praca z odmiennymi i ekstremalnymi stanami świadomości
Rozdział 5: Praca z relacjami międzyludzkimi i mit relacyjny
Rozdział 6: Człowiek i jego rozwój
Rozdział 7: Społeczeństwo i świat
Rozdział 8: Kultura i twórczość
Rozdział 9: Survival kit, czyli jak przetrwać w psychoterapii zorientowanej na proces
Rozdział 10: Co dalej z psychologią Junga i Mindella

Bibliografia

Konferencja “Język w procesie zmiany”

11 marca 2017

Akademia Pedagogiki Specjalnej
ul. Szczęśliwicka 40, Warszawa,

Sekcja Podejścia Skoncentrowanego Na Rozwiązaniach Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej mają przyjemność zaprosić Państwa do udziału w konferencji „Język w procesie zmiany”, która odbędzie się w dniach 24-25 marca 2017 r. (piątek-sobota) w Warszawie.

Konferencja skierowana jest do zarówno do osób, które na co dzień pomagają innym ludziom (pracujących w ochronie zdrowia, oświacie, pomocy społecznej, obszarze rozwoju osobistego i zawodowego, doradztwie czy zarządzaniu ludźmi), jak i do wszystkich, którzy interesują się psychologicznymi, społecznymi i kulturowymi aspektami rozwoju człowieka, jego tożsamości, możliwości zmiany.

Ideą przyświecającą konferencji jest zaprezentowanie szczególnej funkcji języka w procesie zmiany człowieka. Zatem konferencja „Język w procesie zmiany” będzie poświęcona funkcji języka, jego wpływom na tworzenie rzeczywistości, na zmiany zachodzące w ludziach. Zależy nam, aby w trakcie wydarzenia uczestnicy mieli możliwość m. in. zapoznania się z funkcją języka zarówno w psychoterapii, jak i w życiu codziennym, z jego kulturowymi kontekstami oraz konsekwencjami w wymiarze indywidualnym i społecznym przyjętego paradygmatu dotyczącego tworzenia rzeczywistości poprzez język.

Podczas konferencji zaprezentowane zostaną wyniki badań skuteczności oddziaływania języka rozwiązań w porównaniu z językiem problemów, badań  skuteczności Terapii Skoncentrowanej na rozwiązaniach w pracy z osobami po przebytych udarach mózgu, a także praktycznego zastosowania PSR w pracy z osobami stosującymi przemoc w rodzinie.

Wystąpią także prof. Bogdan de Barbaro, Luis Alarcon, dr Iwona Ziółkowska, prof. Włodzimierz Gruszczyński.

Uczestnicy konferencji będą mogli wziąć udział w dwóch blokach warsztatowych.

Zgłoszenia na konferencję można dokonać na stronie www.konferencjapsr.evenea.pl

Link do wydarzenia na FB: bit.ly/KonferencjaPSR

 

Pożegnanie prof. Krzysztofa Maurina

Maurin-zdjęcie-cz-b-kadrW dniu 14 stycznia 2017 roku zmarł Profesor Krzysztof Maurin (ur. 14 lipca 1923), wybitny matematyk, myśliciel i mędrzec na miarę XXI wieku, humanista o mistycznym umyśle, nauczyciel, który zostawił po sobie niezwykły dorobek naukowy i wielu uczniów rozsianych po całym świecie, wielki przyjaciel redakcji „ALBO albo”, honorowy przewodniczący jej Rady Naukowej. Wieść o tym dotknęła nas bardzo i głęboko i rozbudziła tęsknotę za Nim – Człowiekiem, który Myślał Duszą…

Spotkanie Profesora i lata współpracy z Nim, w tym organizowanie Forum Inspiracji Jungowskich, było najcenniejszym wydarzeniem w 25-letniej historii „ALBO albo” – naszego interdyscyplinarnego pisma.
Mądrość, intuicja i wielka dobroć Profesora, z którym dane nam było spotykać się oficjalnie i prywatnie, były naszą siłą przetrwania i tworzenia rzeczy ważnych w bezdusznym świecie.

Ktokolwiek spotkał Profesora, nie może o Nim zapomnieć. Genialny umysł, który łączył współczesność ze starożytnością, naukę z wiarą, dobroć z prawdą, wiedzę z mądrością. Wielkie serce, którym kochał nas jak dzieci oraz rozumiał i wspierał jak matka.

O takim Profesorze, człowieku wnikającym w naturę wszechświata najsubtelniejszą intuicją, poruszającym najgłębsze warstwy rozumu i najdelikatniejsze struny duszy, muszą pamiętać uniwersytety, matematyka, fizyka, psychologia, nauka, sztuka, muzyka, uczniowie, humaniści, poeci, ludzie wiary.
Naszym zadaniem jest uczcić Jego Obecność na tym świecie i rozpowszechniać Jego Dzieło, w którym znajdują się niezliczone iskry prawdy o kosmosie, życiu, człowieku i nieskończonej miłości.
Naszym podziękowaniem, wyrazem wdzięczności za Jego życie z nami i serce dla nas będzie głęboka pamięć o Nim i wytrwała troska o to, czemu służył przez całe swoje piękne, twórcze, długie życie.

Kochany Profesorze! Jesteś i będziesz wielkim śladem Nieskończoności w naszej duszy. I w tej Nieskończoności, w Tajemnicy, jest nasza nadzieja na prawdę, która wyzwala!  Byłeś i pozostaniesz Mistrzem, o którym będziemy mówić światu słowem i czynem do końca naszych dni. Będziemy dziękować Stwórcy, że powołał na ziemię człowieka, który jest zdolny tak czarująco grać na strunach poznania i mieć kontakt z duszą swoją i Duszą Świata!

Pożegnanie Profesora odbędzie się w dn. 31 stycznia 2017 roku o godz. 11:00 w kościele ewangelicko-augsburskim Świętej Trójcy przy placu Małachowskiego 1 w Warszawie. Wszystkich, którzy znali Profesora, prosimy o chwilę medytacji i zatrzymania się w biegu, który nazywamy życiem.

Informujemy także, że Profesor otrzymał w 2014 roku – wyróżnienie Laus tibi, non tuleris qui vincula mente animoque i nadano Mu tytuł Mistrza Centrum Studiów Zaawansowanych PW.

 

 

Zenon Waldemar Dudek
Redakcja „ALBO albo”

18 stycznia 2017, Warszawa