Nowoczesny Jung. Inspiracje dla biznesu i polityki – Zenon Waldemar Dudek
W końcowej konkluzji w książce „Man and his Symbols” Marie Luise von Franz pisze, że „archetypy mają ogromne oddziaływanie na jednostkę, kształtując jego emocje oraz poziom moralny i umysłowy, wpływając na jego relacje z innymi i naznaczając jego całe przeznaczenie”. Teoria archetypów decyduje o osadzeniu psychologii Junga w tradycyjnej myśli europejskiej oraz jej powiązaniach z dawną myślą azjatycką, a jednocześnie sprawdza się w nowoczesnym świecie, który został pochłonięty przez mit człowieka jako pana świata.
Wiek XX przyswoił dobrze i skutecznie teorię typów Junga, a wiek XXI staje przed zadaniem przyswojenia teorii archetypów. Bez niej nie zrozumiemy, dlaczego ludzie masowo chcą być bohaterami, dlaczego chcę zapewnić sobie wieczność za życia i dlaczego popełniają wielkie głupstwa, wierzą w UFO i chętnie ulegają wizjom politycznym i reklamie, wiedząc, że są nieprawdziwe.
Nowoczesny Jung pomaga zrozumieć, dlaczego ludzie Zachodu powszechnie uprawiają kult wiecznej młodości, dlaczego wystarcza im konsumpcja i dlaczego zgadzają się na rządy triksterów i szaleńców.
Psychologia Junga w XXI wieku – Adam Kościuk, Karol Niewęgłowski
- Czy jest miejsce na myśl Carla Junga we współczesnym świecie?
- Indywiduacja w XXI wieku – nowoczesny model rozwoju człowieka
- Aktualna krytyka myśli jungowskiej – fakty i mity
- Kierunki rozwoju psychologii analitycznej
W wystąpieniu przedstawimy podstawowe założenia psychologii analitycznej i wartość jej oferty dla ludzi w XXI wieku. Era eksplozji technologicznej, która idzie w parze z zalewem informacyjnym, kryzysami tożsamości i rozpadem tradycji, to płodny grunt dla psychologii analitycznej, której przedmiotem jest człowiek uniwersalny, wyodrębniony od otaczającej go kultury oraz zaadaptowany tak samo do otaczającego go świata, jak i do swojej rzeczywistości wewnętrznej. Współczesna wersja psychologii analitycznej w to nurt, który odpowiada na zagrożenia płynące z burzliwych przemian myślenia człowieka o sobie, oraz dostrzega w nich celowość i szansę na przemianę skostniałych struktur.
Od nieświadomości zbiorowej po indywiduację, wspólnie zastanowimy się nad tym, które z koncepcji Junga są szczególnie przydatne współczesnemu człowiekowi, które są wciąż aktualne, ale nie znajdują powszechnego uznania, a które straciły na aktualności.
Przyjrzymy się powyższym pytaniom i zachęcimy uczestników do dyskusji, przekazując doświadczenia zebrane w ciągu ostatnich trzech lat naszej działalności związanej z psychologią jungowską: prowadzenia grup warsztatowych, psychoterapii indywidualnej oraz propagowania idei Junga poprzez nowe media.
Kultura manii z perspektywy Junga – dr hab. Tomasz Olchanowski
W epoce ponowoczesnej mamy do czynienia z neoliberalnym modelem człowieka sukcesu, entuzjastą wolnego rynku i globalnej, opartej na bożku ekonomii, monokultury. Jest on zmuszony do tłumienia tego, co wykracza poza sztywne kanony związane z pełnioną rolą społeczną czy polityczną poprawnością. W konsekwencji człowiek ten wchodzi w labirynt zbudowany z ponowoczesnych złudzeń, pełen atrakcyjnych i przerażających pułapek zwanych sukcesami i porażkami. Do tego labiryntu łatwo się wchodzi, lecz wyjść z niego jest prawie niemożliwym, ponieważ po drodze znika samo pragnienie wyjścia. W centrum czeka poszukiwany ideał „ja”, który okazuje się być tyranem i nienasyconym potworem. Warto spojrzeć na istotę ludzką Z perspektywy psychologii jungowskiej, która miota się pomiędzy Personą a Cieniem, pomiędzy maniakalną idealizacją siebie, a depresyjną samonienawiścią, uzależnioną od ludzkich opinii i wszelkich sztucznych stymulatorów, odnajdującą w przestrzeniach „pomiędzy” zazwyczaj spustoszone fragmenty tego, co nazywano niegdyś światem wewnętrznym czy duszą.
Recepcja Junga w czasach PRL-u – dr Paweł Fijałkowski
Zniszczenia drugiej wojny światowej i przemiany zachodzące po jej zakończeniu zahamowały rozwój myśli jungowskiej w Polsce. W świetle ideologii państwowej psychoanaliza jawiła się jako błędna metoda będąca przejawem światopoglądu burżuazyjnego. Wbrew okolicznościom psychologia głębi i koncepcje Carla Gustava Junga pojawiają się w latach 40. i 50. XX w. w pracach księdza Józefa Pastuszki, filozofa i teologa z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
W późniejszym okresie psychologia jungowska była jednym ze źródeł inspiracji dla Kazimierza Dąbrowskiego, twórcy teorii dezintegracji pozytywnej. Odrodzenie jungizmu w Polsce w latach 60. XX w. było przede wszystkim dziełem religioznawcy i gnostyka Jerzego Prokopiuka oraz filozofki Zofii Rosińskiej z Uniwersytetu Warszawskiego. W ich pracach z tego okresu znajdujemy ciekawy wątek konfrontacji myśli jungowskiej z filozofią marksistowską.
Więcej informacji:
Dodaj komentarz
Chcesz się przyłączyć do dyskusji?Feel free to contribute!