Wpisy

Logo Linia życia

“Trening kreatywnego lidera” – pierwszy krok programu “Linia życia”, start Akademii Lidera Delta

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

“Dorosłe dzieci” XXII Forum Inspiracji Jungowskich – 04.03.2017

XXII Forum XXII Forum Inspiracji Jungowskich

DOROSŁE DZIECI
raj kryzys odpowiedzialność

4 marca 2017

Golden Floor Tower – 32 p.
ul. Chłodna 51, Warszawa

W programie:

  • Zapisane w ciele – odwrócenie ról w rodzinie i transgeneracyjny przekaz – prof. dr hab. Katarzyna Schier
  • Dziecko w odwróconej rodzinie. Fenomen cywilizacji sukcesu – Zenon Waldemar Dudek 
  • Kto idzie? Hamlet. O mężczyźnie, któremu nie dane było wejść do królestwa dorosłych – dr Jadwiga Wais
  • Od indywiduacji do infantylizacji. Maniakalny system rodzinny – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Dziecięcy buddowie: inkarnacje lamów w Tybecie i na Zachodzie – dr hab. Jacek Sieradzan
  • Zastosowanie systemowej terapii rodzinnej w terapii zaburzeń psychicznych – Elwira Błażewicz
  • Nietzscheański wielbłąd, lew i dziecko – przemiana zorientowana na proces – dr Arkadiusz Tabero
  • Opowieść o labiryncie życia. Miejsce zagubienia – miejsce umocnienia – dr Paweł Fijałkowski
  • Dyskusja – Archetyp dziecka w kulturze: raj, kryzys, odpowiedzialność – moderator dr Krzysztof Dorosz.
    Udział biorą: prof. dr hab. Katarzyna Schier, prof. dr hab. Ewa Machut-Mendecka, dr hab. Mirosław Piróg, Elwira Błażewicz oraz prelegenci

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Orientacyjne godziny trwania konferencji: 10.00–18.00.

Tematyka dyskusji i referatów

  • Jakie szanse na dorosłość mają dziś dzieci w epoce Tech-Net?
  • Jakie są przyczyny i skutki przedwczesnej inicjacji dzieci do dorosłości?
  • Dlaczego dorośli wybierają infantylizm, choć stać ich na dorosłość?
  • Dlaczego dorośli niszczą systemowo kreatywność i naturalne cechy dziecka?
  • Jaka przyszłość czeka cywilizację opanowaną przez dorosłe dzieci?
  • Co skłania polityków, elity, specjalistów od marketingu i reklamy do manipulowania dorosłymi, aby one manipulowały dziećmi (i odwrotnie)?
  • Jak wyraża się archetyp ojca i archetyp matki w cywilizacji dorosłych dzieci

Tematy, które mogą zainteresować uczestników Forum:

  • Dorośli z psychiką dziecka. Dziecko z umysłem dorosłego
  • Dziecko – archetyp boskości.   Fenomen niekończącego się dzieciństwa
  • Wieczni chłopcy, wieczne dziewczynki
  • Cywilizacja dzieci i triksterów. Kultura bez fazy dorastania
  • Wizerunek i gadżet jako substytuty tożsamości
  • Odwrócona rodzina – odwrócone społeczeństwo
  • Owładnięci przez technologię: pokolenie cyborgów, Ygreków, Aspergerów
  • Narcystyczno-paranoidalny język dorosłych dzieci: „absolutnie”, „idealnie”, „super”, „mega”, „fantastycznie”, „cudownie”, „bosko”, „jakby”.

Zapowiedź:

Utopia „czystej tablicy” – cywilizacja dzieci, które nie dorastają 

Świat Zachodu, zbudowany w swym dominującym nurcie na ideologii oświecenia, uwierzył w utopię umysłu jako „czystej tablicy”. Postoświeceniowy racjonalizm narzucił społeczeństwom narrację, według której umysł dzieci i młodzieży może być dowolnie programowany. Po kilku wiekach redukowania człowieka do jego rozumnej części, zbieramy owoce przyjęcia oświeceniowej i scjentystycznej wizji człowieka za obowiązującą. Pakiety standardowej wiedzy, ad hoc tworzonych idei, technik i opracowanych statystycznie schematów społecznych rządzą dziś światem, który jest rozdarty między rozumem a szaleństwem. Podporą w drodze w nieznaną przyszłość dla nowych pokoleń mają być technologiczne urządzenia. Niematerialnym, czyli pustym dla postmodernizmu, pozbawionym samoświadomości wnętrzem psychicznym, przestano się poważnie interesować.

Nowa, stworzona ad hoc wiedza „naukowa” i technologia społeczna oderwały świadomość mas od wielowiekowej tradycji przodków. Dziś nie tylko dzieci, ale dorośli zaczęli wierzyć w mityczną bezczasową przyszłość bez zobowiązań i cierpień, o którą zatroszczy się Wielki Brat Algorytm. Wszystko, co minione, przestało być ważne. Przekaz naukowo-technologicznych cyborgów Tech-Netu, traktujących mózg ludzki jak biologiczny procesor, nie zostawia wolnej przestrzeni dla subiektywnej percepcji i podmiotowego doświadczenia ludzi odczuwających świat indywidualnie, a nie statystycznie czy w formule narzuconego algorytmu.

Zredukowana interpretacja życia, wyjałowionego z symboli i głębokimi, archetypowymi pokładami kultury, tworzy psychologiczną i społeczną próżnię między światem dziecięcej fantazji, która postrzega intuicyjnie całe doświadczenie, a światem dorosłej odpowiedzialności, która musi na nowo stworzyć integralny obraz złożonej rzeczywistości.

W tę pustą przestrzeń w umysłach dorastających dzieci wdzierają się zastępcze treści magiczne, pseudonaukowe i pseudoreligijne, które zastępują obraz człowieka jako twórcy kultury i kontynuatora tradycji. Kulturę zastępuje iluzja życia w raju na ziemi, w którym Wielki Brat Rozumu zapewni bezpieczeństwo i zadba o porządek.

Efektem przyjęcia oświeceniowych iluzji jest rozpowszechnianie się w XX wieku przekonań, że dziecku można bezkarnie implementować dorosłe treści. W XXI wieku mechanistyczna (pokartezjańska) i pooświeceniowa (racjonalno-empiryczna) świadomość stworzyły świat ludzki, w którym dzieci pełnią rolę dorosłych, a dorośli myślą i działają jak dzieci. W tej iluzji nawet kulturę, sztukę, naukę i religię można wymyślić od podstaw i skłonić do przyjęcia za pomocą sugestii albo wprowadzić przemocą, czego przykładem są totalitaryzmy i wielkie korporacje.

A mózg ludzki nie zakończył ewolucji, nie da się go dowolnie programować, jak życzyliby sobie tego wyemancypowani z natury racjonaliści. Człowiek dopiero jest na drodze do człowieczeństwa i próba manipulowania nim tak, jakby jego rozwój stanął w miejscu, to mało poważna utopia. Ponadto, mózg ludzki nie jest pustą tablicą. On został zaczipowany do tworzenia symboli przez naturę, umożliwiając ludziom ponadpokoleniową komunikację obrazowo-symboliczną. Fragmentaryczna wiedza naukowa nie jest w stanie jej zastąpić.

Jak twierdzi Jung, mózg człowieka dziedziczy gotowość do działań symbolicznych, czego efektem jest kultura. Archetypowe wzorce zachowania wytwarzają w szczególności symbole całego życia, procesu indywiduacji. I ma to miejsce już w pierwszych latach życia.

Mózg jest biologiczną materią, która na bazie świadomości i wspólnoty społecznej twarzy kulturę: symboliczną informację o uniwersalnym znaczeniu dla człowieka i ludzkości. Mózg dziecka, a tym bardziej dorosłego musi być otwarty na nowe informacje i wyzwania, a jednocześnie zachować jakieś podstawy, które posłużą następnym pokoleniem za pokarm psychiczny i będą zwierciadłem emocjonalnego, umysłowego i społecznego dorastania.

Anulowanie kulturowego dorobku kilku milionów lat rozwoju ludzkiej świadomości, dokonane w utopijnym haśle „tabula rasa”, dokonało przewrotu w umyśle człowieka, że wiedzę można zbudować od zera i że można nią manipulować w oparciu o zebrane fakty i nowe teorie oderwane od tradycyjnej wiedzy, zdrowego rozsądku i ponadczasowej mądrości.

Iluzja, że umysł działa jak tabula rasa, utorowana dualistyczną i mechanistyczną teorią Kartezjusza o ciele i duszy połączonych mityczną szyszynką, jest zapewne głównym czynnikiem wiary człowieka w siebie jako pana i władcy, podczas gdy o wiele większy wpływ na jego myślenie i działanie w ciągu życia ma połączona z naturą nieświadomość (instynkty i archetypy), irracjonalne powiązania psychiki z tradycją kulturową oraz nieprzewidywalne procesy biologiczne, których jeszcze nie znamy, a jeśli je znamy, to i tak nie jesteśmy w stanie ich kontrolować.

Iluzja panowania nad światem, nazywana w mitologii tradycyjnej grzechem pychy (hybris), stworzyła społeczeństwo współczesnego człowieka, w którym nie ma fazy dorastania, czyli okresu pośredniego między dzieciństwem a dorosłością. Okres dorastania jest niezbędny do zamknięcia fazy dziecka i wykrystalizowania poczucia wartości i podstaw poczucia indywidualnej tożsamości. Zwykle wyraża się to jakąś formą buntu wobec społeczności dorosłych. W społeczeństwie infantylnych dorosłych i przedwcześnie dorosłych dzieci bunt jest zastępowany przez skrajny indywidualizm (egoizm, brak socjalizacji), zakonserwowanie dziecięcej formy struktury psychicznej (infantylizm, narcyzm, wieczny chłopiec, wieczna dziewczynka) bądź alienacja społeczna (eskapizm, uzależnienia od technologii).

Czy jest możliwe stworzenie warunków, w których raj dzieciństwa przechodzi w świadomość dorastania oraz gotowość przyjęcia roli dorosłego, świadomego swojej genezy i swej tożsamości, jak też odpowiedzialności za ciągłość tradycji człowieka? Jaka idea zastąpi wiarę „pusty umysł”, która stworzyła przekonanie, że człowiek może programować drugiego dowolnymi metodami? W efekcie niczym nie różni się od zwierzęcia poza tym, że może być od nich bardziej inteligentny, przebiegły, bezwzględny, okrutny i sadystyczny.

ALBO albo Terapia i kultura 1/2015

Spotkanie z cyklu “Klinika archetypów”: “ALBO albo” Terapia i kultura

Spotkanie z cyklu “Klinika archetypów”:
poświęcone zeszytowi “ALBO albo”
TERAPIA I KULTURA (1/2015)

Księgarnia i kawiarnia Tarabuk, ul. Browarna 6, Warszawa
17 września, godz. 18:00, wstęp wolny

Prowadzenie: Zenon Waldemar Dudek. Wśród gości: dr Paweł Fijałkowski, dr hab. Tomasz Olchanowski, Tomasz Teodorczyk, Aneta Bartnicka‑Michalska.

Dołacz do wydarzenia na Facebooku.

ALBO albo Terapia i kultura 1/2015W księgarni internetowej można zapoznać się ze streszczeniami poszczególnych tekstów zeszytu.

Pytania

  • Dokąd zmierza terapia, dokąd zmierza kultura?
  • Jaka jest wzajemna relacja między psychologią i psychoterapią a kulturą?
  • Jaka jest diagnoza cywilizacji, w której żyjemy?
  • Czy nasza cywilizacja stawia człowiekowi cel i wytycza kierunek dążeń?
  • Czy znamy kompleksy i symptomy choroby cywilizacyjnej?
  • Czy wiemy, jak pomagać ludziom cierpiącym?
  • Co jest pomocą właściwą dla pacjenta, a co tylko udawaniem pomocy, wpędzeniem w kolejne uwikłania, uzależnienia i choroby?
  • Jakiej terapii potrzebujemy?

Tezy i hipotezy

Człowiek Zachodu uwolnił spod kontroli rozumu popęd i siły natury, ale nie umie nad nim zapanować, kiedy ów popęd zwraca się przeciw niemu, przeciw jego duszy.

Człowiek Zachodu uwolnił się od ograniczeń, jakie stawiają tradycyjne moralne systemy religijne, ale uzyskana wolność nie przekłada się na tworzenie nowego społeczeństwa, które czuje i respektuje wagę odpowiedzialności za duchową i egzystencjalną przyszłość swych dzieci i obywateli.

Laicka świadomość stała się monstrum, które nie rozumie siebie i nie wie, dokąd zmierza. Popada ona w stan rozszczepienia, w którym waha się między utopią i naiwnością dziecka a projekcją swojego Cienia na świat zewnętrzny, gdy ten nie daje spokoju od wewnątrz. W odruchu rozpaczy popada w stan pysznej, ułomnej wyższości, w którym nie potrafi zauważyć, do jakiej przepaści się zbliża. W efekcie nie jest w stanie rozpoznać stanu zagrożenia inaczej, jak tylko wtedy, gdy dozna bolesnego upadku i katastrofy.

Kultura, która lekceważy mędrców i proroków, która ich zabija jako niepokojący głos rozwagi wołający na pustyni, przetrwa tylko tyle, na ile starczy jej dóbr zgromadzonych przez tradycję.

Spis treści

Od Redakcji

Jungowskie inspiracje
Terapia ukierunkowana kulturowo – Zenon Waldemar Dudek
Od psychologii do autopsychoterapii
Psychologia jako ćwiczenie duchowe – Mirosław Piróg
Terapia poznawczo‑behawioralna i dialog motywujący – Bui Ngoc Anna, Derwich Anna, Jadwiga M. Jaraczewska
Archetypy w kulturze
Rozmowa kultowa: Sny, mity i droga do kultury (rozmawiają: Katarzyna Marcysiak i Zenon Waldemar Dudek)
Nieustająca dionizyjska teraźniejszość – Paweł Fijałkowski
Nasze tożsamości
Od pacjenta do klienta‑konsumenta (i z powrotem). Pułapki autorytaryzmu i antyautorytaryzmu w psychoterapii – Tomasz Olchanowski
Dialog kultur
Persona Arabki – Ewa Machut‑Mendecka
Z poetyki archetypów
Wizerunek artysty interpretującego: między sprawnością a zaburzeniem. Perspektywa psychologiczna – Aneta Bartnicka‑Michalska
Mandala – aspekt kulturowy i psychoterapeutyczny – Agnieszka D. Fok, Katarzyna Plucińska
Na granicy epok
Polityka, duchowość i psychoterapia – Andrew Samuels (tłum. Paweł Karpowicz)
Terapia świata – głęboka demokracja – Tomasz Teodorczyk
Forum psychologii kultury
Sprawozdanie: XX Forum Inspiracji Jungowskich „Technopol i humanizm” – Tomasz Olchanowski
Dyskusje: „Memy” Richarda Dawkinsa – Triumf ideologii nad metodą – Mikołaj Brykczyński
Refleksje: Dlaczego dobrzy ludzie popełniają złe czyny. Refleksje na temat książki Jamesa Hollisa Why Good People Do Bad Things – Elwira Blazewicz
Eseje: Sted – Tomasz Bohajedyn

 

Liczba stron: 191
Oprawa: miękka
ISSN: 1230-0802
Format: 160×230 mm
Cena w księgarni internetowej: 29,90 zł   22,00 zł

ALBO albo Terapia i kultura 1/2015

Nowość: “ALBO albo” Terapia i kultura 1/2015

Polecamy najnowszy zeszyt czasopisma “ALBO albo”
TERAPIA I KULTURA (1/2015)

terapia, odrodzenie, inicjacja

 

ALBO albo Terapia i kultura 1/2015W księgarni internetowej można zapoznać się ze streszczeniami poszczególnych tekstów.

Spis treści

Od Redakcji

Jungowskie inspiracje
Terapia ukierunkowana kulturowo – Zenon Waldemar Dudek
Od psychologii do autopsychoterapii
Psychologia jako ćwiczenie duchowe – Mirosław Piróg
Terapia poznawczo‑behawioralna i dialog motywujący – Bui Ngoc Anna, Derwich Anna, Jadwiga M. Jaraczewska
Archetypy w kulturze
Rozmowa kultowa: Sny, mity i droga do kultury (rozmawiają: Katarzyna Marcysiak i Zenon Waldemar Dudek)
Nieustająca dionizyjska teraźniejszość – Paweł Fijałkowski
Nasze tożsamości
Od pacjenta do klienta‑konsumenta (i z powrotem). Pułapki autorytaryzmu i antyautorytaryzmu w psychoterapii – Tomasz Olchanowski
Dialog kultur
Persona Arabki – Ewa Machut‑Mendecka
Z poetyki archetypów
Wizerunek artysty interpretującego: między sprawnością a zaburzeniem. Perspektywa psychologiczna – Aneta Bartnicka‑Michalska
Mandala – aspekt kulturowy i psychoterapeutyczny – Agnieszka D. Fok, Katarzyna Plucińska
Na granicy epok
Polityka, duchowość i psychoterapia – Andrew Samuels (tłum. Paweł Karpowicz)
Terapia świata – głęboka demokracja – Tomasz Teodorczyk
Forum psychologii kultury
Sprawozdanie: XX Forum Inspiracji Jungowskich „Technopol i humanizm” – Tomasz Olchanowski
Dyskusje: „Memy” Richarda Dawkinsa – Triumf ideologii nad metodą – Mikołaj Brykczyński
Refleksje: Dlaczego dobrzy ludzie popełniają złe czyny. Refleksje na temat książki Jamesa Hollisa Why Good People Do Bad Things – Elwira Blazewicz
Eseje: Sted – Tomasz Bohajedyn

 

Liczba stron: 191
Oprawa: miękka
ISSN: 1230-0802
Format: 160×230 mm
Cena w księgarni internetowej: 29,90 zł   22,00 zł

ALBO albo Postjungiści 2/2014

Nowość: “ALBO albo” Postjungiści 2/2014

Polecamy najnowszy zeszyt czasopisma “ALBO albo”
POSTJUNGIŚCI (2/2014)

awangarda, kontynuatorzy, indywidualiści 

ALBO albo Postjungiści 2/2014 W księgarni internetowej można zapoznać się ze streszczeniami poszczególnych tekstów.

Spis treści

Od Redakcji

Jungowskie inspiracje
Nowe inspiracje na polu postjungowskiej psychologii – Andrew Samuels
Inspiracje jungowskie i rewizja paradygmatu – Zenon Waldemar Dudek

Od psychologii do autopsychoterapii
Survival Kit, czyli jak przetrwać w psychoterapii zorientowanej na proces – Tomasz Teodorczyk
Od psychoanalizy do mitoanalizy. Psychologia Junga w aforyzmach i komentarzach – Zenon Waldemar Dudek

Archetypy w kulturze
Samarytanin, Dobry Ojciec, Łazarz jako teologiczne archetypy chrześcijaństwa – Tadeusz Kobierzycki

Nasze tożsamości
Ciało i bogowie. Joseph Campbell i jego wizja natury ludzkiej – Tomasz Olchanowski
Na tropie tajemnic homoseksualności. Z zapisków radzieckiego wenerologa – Paweł Fijałkowski

Dialog kultur
Wychodząc z Cienia. Feminizm arabski – Ewa Machut‑Mendecka

Z poetyki archetypów
Zła, dobra, brzydka. Amerykańska historia w spaghetti westernach – Tomasz Bohajedyn
Postjungista audiowizualny John Boorman i jego arturianizm – Piotr Toczyski
Poezje: Dziennik, ***[odwróć się do mnie], *** [nie będziesz tym kto umrze] – Ireneusz Kaczmarczyk
Jak mały osiołek zdobył swoje nowe kopytka (Baśń dla najmłodszych) – Tomasz Teodorczyk

Na granicy epok

Arnolda Mindella i Viktora Frankla wizja sensownych relacji – Aleksandra Kondrat

Forum psychologii kultury
Sprawozdania: I Konferencja Interdyscyplinarna „Psychoterapia a kultura” – Zenon Waldemar Dudek
Projekt „Wolność”– Galeria Rusz (Toruń)
Eseje: Refleksje nad tłumaczeniem „Czerwonej księgi” Junga – Elwira Blazewicz

Liczba stron: 192
Oprawa: miękka
ISSN: 1230-0802
Format: 160×230 mm
Cena w księgarni internetowej: 29,90 zł   22,00 zł