Wpisy

“Klinika archetypów. Na szachownicy życia psychicznego” – Zenon Waldemar Dudek

Ta książka to wyprawa w zakamarki nerwic, depresji, schizofrenii, traum, stanów borderline, a przy tym próba wglądu w dwa miliony lat rozwoju ludzkiego umysłu. W tych przeżyciach odbijają się znaki epoki, kryzysy rodzinne i społeczne, stan psychiczny świata. Zaburzenia psychiczne to gry z wieloma niewiadomymi, w których biorą udział wyobraźnia, uczucia, relacje społeczne, wartości, symbole. W tych grach, na szachownicy życia psychicznego – niczym w klinice archetypów – każdy może ostrzej zobaczyć siebie i bliskich, naturę i kulturę.

Od Wydawcy

* * *

Oś przewodnią książki stanowią archetypy, które są bazą dla struktur psychicznych, reprezentowaną przez wzorce pierwotne gatunku homo sapiens. Zdolność symbolizacji i wzorce archetypowe psyche, opisane przez Junga, mają uniwersalne znaczenie w rozpoznawaniu trudności i dysfunkcji zachowania, w wypracowaniu mechanizmów regulacyjnych, jak też ukierunkowaniu procesu terapii.

Autor w oryginalny sposób wykorzystuje idee dotyczące myślenia diagnostycznego i terapeutycznego zainicjowanego przez Junga i jego kontynuatorów. Idee te wytyczają nowy kierunek terapii rozumianej jako towarzyszenie człowiekowi w rozwoju.

Prof. dr hab. Czesław S. Nosal

Współpraca: Czasopismo “Psychiatra”, Fundacja Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychiatryczne

“Logoterapia i analiza egzystencjalna. Teoria i praktyka” – Rafał Szykuła

W podręczniku ukazane są główne zagadnienia logoterapii i analizy egzystencjalnej. Autor przedstawia zastosowanie teorii i metod Frankla w przypadku nerwicy lękowej, nerwicy natręctw, przeżywania traumy, straty, uzależnień, problemów w związkach czy w chorobach endogennych. Odnosi się także do głównych założeń procesu terapeutycznego, omawia formę sesji oraz elementy procesu leczenia.

Od Wydawcy

* * *

Niniejsza publikacja przywołuje geniusz Frankla za pomocą dzieł jego dwojga uczniów, ks. prof. Mariana Wolickiego i prof. Elisabeth Lukas. Mam nadzieję, że będzie ona inspiracją i skutecznym narzędziem dla różnego typu życiowych doradców, psychoterapeutów, psychologów, coachów oraz wszystkich zainteresowanych myślą wiedeńskiego badacza. Dzięki wieloaspektowemu ujęciu logoterapii i analizy egzystencjalnej książka pełni rolę podręcznika dla stawiających swoje pierwsze kroki w tym nurcie. Jest też zachętą do dalszego poznawania koncepcji Frankla w ramach rozwijającego się panelu szkoleń psychoterapeutycznych.

Od Autora

* * *

Partner wydania: Krakowski Instytut Logoterapii

“Psychologia chłopca według Junga” – Zenon Waldemar Dudek

Trzecie, zmienione wydanie książki o rozwoju psychiki chłopca w oparciu o koncepcje Junga, a zwłaszcza jego rozumienie funkcji świadomości, różnic między typami psychicznymi i wpływu sfery archetypów. Choć na początku życia każdego dziecka panuje nieświadomość, celem jego rozwoju jest świadomość i głębsze rozumienie bogactwa wyobraźni sięgającej świata archetypowego. Na tej drodze chłopiec zostaje bohaterem, panem swego życia i losu.

Jest to opowieść o tym, jak rodzi się mały człowiek, jak rozwija się w dzieciństwie jego dusza i jak mieszka mu się w ogromnym i pełnym wspaniałości domu, który dorośli nazywają światem.

“Archetypy mity symbole” – Zenon Waldemar Dudek. Rozmawia Maja Jaszewska

Rozmowy tworzące tę książkę łączy próba spojrzenia na człowieka, historię i religię z perspektywy teorii archetypów Junga. Tematy dialogów dotykają kwestii „granicznych”, odsłaniają naturę procesów inicjacyjnych, otwierają na poznanie siebie.
Uniwersalny wymiar dramatu życia odbija się w symbolach, rytuałach i codziennych działaniach, a doświadczenia psychoterapii pomagają to lepiej zrozumieć. Książka pobudza wyobraźnię do archetypowego spojrzenia na duchowe wyzwania epoki.

* * *

Wiele jest na świecie książek ciekawych, niewiele ciekawych i mądrych. Archetypy, mity, symbole niewątpliwie należą do tej drugiej kategorii. Uważny czytelnik pierwszej partii rozmów Mai Jaszewskiej z Zenonem Waldemarem Dudkiem na pewno dostrzeże wychodzące z europejskiego odrodzenia i oświecenia fantazmaty raju wzywające ludzi, by stali się jak bogowie. Dziś raj się ziścił, lecz tylko w postaci powierzchownych namiastek. Fantazmaty owocują wybujałym indywidualizmem, narcyzmem i sobiepańskim stylem życia.

W częściach dalszych książki czytelnik zostawi narcyzm i kult wiecznego postępu, by zagłębić się w archetypowy cud wewnętrznej przemiany, oczyszczenie, mit archaicznego bohatera, Junga teorię snów, która sięga głębi nie tylko ludzkiej jednostki, lecz także człowieczeństwa. I wreszcie, na koniec, dotknie niezabliźnionej rany Katynia, która jak ostry cierń utkwiła w polskiej świadomości i nieświadomości. Te wszystkie rozmowy dają nie tylko do myślenia, ale skłaniają do wewnętrznej podróży.

Konkurs “Terapia stanów pogranicza” z autografem Autora

Konkurs! Do wygrania 5 egz. “Terapii stanów pogranicza” z autografem Zenona Waldemara Dudka.
Książka prezentuje kulturowy model problemów i zaburzeń psychicznych. W tym modelu objawy psychiatryczne to przejawy psychicznego kryzysu na drodze do dorosłej świadomości i tożsamości. Publikacja przedstawia kwestie normy psychicznej, stany granicznej wyobraźni, obraz kliniczny osobowości borderline, omawia stan kryzysowy epoki technologicznej. Jest adresowana do psychologów, psychoterapeutów, lekarzy, nauczycieli, doradców, trenerów i osób szukających zrozumienia problemów własnych oraz występujących w otoczeniu rodzinnym, zawodowym i kulturowym.

Zdrowa wyobraźnia uczy rozumienia życia psychicznego jako pełni. Rozwija zdolność postrzegania siebie i świata jako uporządkowanej jedności w czasie, przestrzeni i działaniu. Dla uchwycenia jedności niezbędna jest postawa kreatywna, dynamiczna, która uwzględnia proces zmiany, kryzys, nadzieję.

Terapia stanów pogranicza. Lecząca moc wyobraźni - Zenon Waldemar Dudek

“Terapia stanów pogranicza” – Zenon Waldemar Dudek

Książka prezentuje kulturowy model problemów i zaburzeń psychicznych. W tym modelu objawy psychiatryczne to przejawy psychicznego kryzysu na drodze do dorosłej świadomości i tożsamości. Publikacja przedstawia kwestie normy psychicznej, stany granicznej wyobraźni, obraz kliniczny osobowości borderline, omawia stan kryzysowy epoki technologicznej. Jest adresowana do psychologów, psychoterapeutów, lekarzy, nauczycieli, doradców, trenerów i osób szukających zrozumienia problemów własnych oraz występujących w otoczeniu rodzinnym, zawodowym i kulturowym.

Zdrowa wyobraźnia uczy rozumienia życia psychicznego jako pełni. Rozwija zdolność postrzegania siebie i świata jako uporządkowanej jedności w czasie, przestrzeni i działaniu. Dla uchwycenia jedności niezbędna jest postawa kreatywna, dynamiczna, która uwzględnia proces zmiany, kryzys, nadzieję.

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

“Od madonny do amazonki” XXIII Forum Inspiracji Jungowskich – 03.03.2018

XXIII Forum Inspiracji Jungowskich Od madonny do amazonki. Macierzyństwo w cywilizacji sukcesuXXIII Forum Inspiracji Jungowskich

OD MADONNY DO AMAZONKI
Macierzyństwo w cywilizacji sukcesu

3 marca 2018 (sobota), g. 10.00–18.00

Golden Floor Millennium Plaza, 15. piętro
al. Jerozolimskie 123A, Warszawa

W programie:

  • Dziecko w roli matki, matka w roli dziecka – prof. dr hab. Katarzyna Schier
  • Typy kobiecości. Matka pochłaniająca – Zenon Waldemar Dudek
  • Arabskie matki nie jadą do Europy – prof. dr hab. Ewa Machut-Mendecka
  • Matka zdominowana przez ideologię – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Burdelmama i burdeltata w XIX-wiecznej kulturze polskiej – dr Paweł Fijałkowski
  • Zupełnie nowy testament, czyli jak kobiety próbowały ocalić świat przed tyrańskim bogiem-ojcem – dr hab. Jacek Sieradzan
  • Dyskusja: Archetyp matki w cywilizacji sukcesu: miłość, altruizm, ofiara moderator dr Krzysztof Dorosz

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Tematyka dyskusji i referatów

Przewidujemy cztery obszary rozważań i dyskusję panelową:

  1. Matka w rodzinie
  2. Nimfa, madonna, matrona
  3. Amazonka, matka pochłaniająca
  4. Matriarchat kontra patriarchat

Zapowiedź

Epoka nowych technologii i inwazja mediów w życie prywatne zmieniła radykalnie życie kobiet. Kobiety realizują swoje macierzyństwo coraz częściej poza polem rodziny: w edukacji, medycynie, prawie, nauce, biznesie, polityce, życiu społecznym. W zmienionym krajobrazie epoki droga do szczęścia kobiet-matek i realizacja różnych wzorców kobiecości ulega radykalnej zmianie. Czy kobiety są szczęśliwe, żyjąc pod presją sukcesu? Jakie skutki wywołuje w ich psychice presja cywilizacyjnego narcyzmu, ekshibicjonizmu, anoreksji, parentyfikacji?

Potrzebujemy nowej dyskusji o macierzyństwie i kobiecych archetypach: czy dominują dziś amazonki, nimfy, madonny czy matki?

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

“Dorosłe dzieci” XXII Forum Inspiracji Jungowskich – 04.03.2017

XXII Forum XXII Forum Inspiracji Jungowskich

DOROSŁE DZIECI
raj kryzys odpowiedzialność

4 marca 2017

Golden Floor Tower – 32 p.
ul. Chłodna 51, Warszawa

W programie:

  • Zapisane w ciele – odwrócenie ról w rodzinie i transgeneracyjny przekaz – prof. dr hab. Katarzyna Schier
  • Dziecko w odwróconej rodzinie. Fenomen cywilizacji sukcesu – Zenon Waldemar Dudek 
  • Kto idzie? Hamlet. O mężczyźnie, któremu nie dane było wejść do królestwa dorosłych – dr Jadwiga Wais
  • Od indywiduacji do infantylizacji. Maniakalny system rodzinny – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Dziecięcy buddowie: inkarnacje lamów w Tybecie i na Zachodzie – dr hab. Jacek Sieradzan
  • Zastosowanie systemowej terapii rodzinnej w terapii zaburzeń psychicznych – Elwira Błażewicz
  • Nietzscheański wielbłąd, lew i dziecko – przemiana zorientowana na proces – dr Arkadiusz Tabero
  • Opowieść o labiryncie życia. Miejsce zagubienia – miejsce umocnienia – dr Paweł Fijałkowski
  • Dyskusja – Archetyp dziecka w kulturze: raj, kryzys, odpowiedzialność – moderator dr Krzysztof Dorosz.
    Udział biorą: prof. dr hab. Katarzyna Schier, prof. dr hab. Ewa Machut-Mendecka, dr hab. Mirosław Piróg, Elwira Błażewicz oraz prelegenci

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Orientacyjne godziny trwania konferencji: 10.00–18.00.

Tematyka dyskusji i referatów

  • Jakie szanse na dorosłość mają dziś dzieci w epoce Tech-Net?
  • Jakie są przyczyny i skutki przedwczesnej inicjacji dzieci do dorosłości?
  • Dlaczego dorośli wybierają infantylizm, choć stać ich na dorosłość?
  • Dlaczego dorośli niszczą systemowo kreatywność i naturalne cechy dziecka?
  • Jaka przyszłość czeka cywilizację opanowaną przez dorosłe dzieci?
  • Co skłania polityków, elity, specjalistów od marketingu i reklamy do manipulowania dorosłymi, aby one manipulowały dziećmi (i odwrotnie)?
  • Jak wyraża się archetyp ojca i archetyp matki w cywilizacji dorosłych dzieci

Tematy, które mogą zainteresować uczestników Forum:

  • Dorośli z psychiką dziecka. Dziecko z umysłem dorosłego
  • Dziecko – archetyp boskości.   Fenomen niekończącego się dzieciństwa
  • Wieczni chłopcy, wieczne dziewczynki
  • Cywilizacja dzieci i triksterów. Kultura bez fazy dorastania
  • Wizerunek i gadżet jako substytuty tożsamości
  • Odwrócona rodzina – odwrócone społeczeństwo
  • Owładnięci przez technologię: pokolenie cyborgów, Ygreków, Aspergerów
  • Narcystyczno-paranoidalny język dorosłych dzieci: „absolutnie”, „idealnie”, „super”, „mega”, „fantastycznie”, „cudownie”, „bosko”, „jakby”.

Zapowiedź:

Utopia „czystej tablicy” – cywilizacja dzieci, które nie dorastają 

Świat Zachodu, zbudowany w swym dominującym nurcie na ideologii oświecenia, uwierzył w utopię umysłu jako „czystej tablicy”. Postoświeceniowy racjonalizm narzucił społeczeństwom narrację, według której umysł dzieci i młodzieży może być dowolnie programowany. Po kilku wiekach redukowania człowieka do jego rozumnej części, zbieramy owoce przyjęcia oświeceniowej i scjentystycznej wizji człowieka za obowiązującą. Pakiety standardowej wiedzy, ad hoc tworzonych idei, technik i opracowanych statystycznie schematów społecznych rządzą dziś światem, który jest rozdarty między rozumem a szaleństwem. Podporą w drodze w nieznaną przyszłość dla nowych pokoleń mają być technologiczne urządzenia. Niematerialnym, czyli pustym dla postmodernizmu, pozbawionym samoświadomości wnętrzem psychicznym, przestano się poważnie interesować.

Nowa, stworzona ad hoc wiedza „naukowa” i technologia społeczna oderwały świadomość mas od wielowiekowej tradycji przodków. Dziś nie tylko dzieci, ale dorośli zaczęli wierzyć w mityczną bezczasową przyszłość bez zobowiązań i cierpień, o którą zatroszczy się Wielki Brat Algorytm. Wszystko, co minione, przestało być ważne. Przekaz naukowo-technologicznych cyborgów Tech-Netu, traktujących mózg ludzki jak biologiczny procesor, nie zostawia wolnej przestrzeni dla subiektywnej percepcji i podmiotowego doświadczenia ludzi odczuwających świat indywidualnie, a nie statystycznie czy w formule narzuconego algorytmu.

Zredukowana interpretacja życia, wyjałowionego z symboli i głębokimi, archetypowymi pokładami kultury, tworzy psychologiczną i społeczną próżnię między światem dziecięcej fantazji, która postrzega intuicyjnie całe doświadczenie, a światem dorosłej odpowiedzialności, która musi na nowo stworzyć integralny obraz złożonej rzeczywistości.

W tę pustą przestrzeń w umysłach dorastających dzieci wdzierają się zastępcze treści magiczne, pseudonaukowe i pseudoreligijne, które zastępują obraz człowieka jako twórcy kultury i kontynuatora tradycji. Kulturę zastępuje iluzja życia w raju na ziemi, w którym Wielki Brat Rozumu zapewni bezpieczeństwo i zadba o porządek.

Efektem przyjęcia oświeceniowych iluzji jest rozpowszechnianie się w XX wieku przekonań, że dziecku można bezkarnie implementować dorosłe treści. W XXI wieku mechanistyczna (pokartezjańska) i pooświeceniowa (racjonalno-empiryczna) świadomość stworzyły świat ludzki, w którym dzieci pełnią rolę dorosłych, a dorośli myślą i działają jak dzieci. W tej iluzji nawet kulturę, sztukę, naukę i religię można wymyślić od podstaw i skłonić do przyjęcia za pomocą sugestii albo wprowadzić przemocą, czego przykładem są totalitaryzmy i wielkie korporacje.

A mózg ludzki nie zakończył ewolucji, nie da się go dowolnie programować, jak życzyliby sobie tego wyemancypowani z natury racjonaliści. Człowiek dopiero jest na drodze do człowieczeństwa i próba manipulowania nim tak, jakby jego rozwój stanął w miejscu, to mało poważna utopia. Ponadto, mózg ludzki nie jest pustą tablicą. On został zaczipowany do tworzenia symboli przez naturę, umożliwiając ludziom ponadpokoleniową komunikację obrazowo-symboliczną. Fragmentaryczna wiedza naukowa nie jest w stanie jej zastąpić.

Jak twierdzi Jung, mózg człowieka dziedziczy gotowość do działań symbolicznych, czego efektem jest kultura. Archetypowe wzorce zachowania wytwarzają w szczególności symbole całego życia, procesu indywiduacji. I ma to miejsce już w pierwszych latach życia.

Mózg jest biologiczną materią, która na bazie świadomości i wspólnoty społecznej twarzy kulturę: symboliczną informację o uniwersalnym znaczeniu dla człowieka i ludzkości. Mózg dziecka, a tym bardziej dorosłego musi być otwarty na nowe informacje i wyzwania, a jednocześnie zachować jakieś podstawy, które posłużą następnym pokoleniem za pokarm psychiczny i będą zwierciadłem emocjonalnego, umysłowego i społecznego dorastania.

Anulowanie kulturowego dorobku kilku milionów lat rozwoju ludzkiej świadomości, dokonane w utopijnym haśle „tabula rasa”, dokonało przewrotu w umyśle człowieka, że wiedzę można zbudować od zera i że można nią manipulować w oparciu o zebrane fakty i nowe teorie oderwane od tradycyjnej wiedzy, zdrowego rozsądku i ponadczasowej mądrości.

Iluzja, że umysł działa jak tabula rasa, utorowana dualistyczną i mechanistyczną teorią Kartezjusza o ciele i duszy połączonych mityczną szyszynką, jest zapewne głównym czynnikiem wiary człowieka w siebie jako pana i władcy, podczas gdy o wiele większy wpływ na jego myślenie i działanie w ciągu życia ma połączona z naturą nieświadomość (instynkty i archetypy), irracjonalne powiązania psychiki z tradycją kulturową oraz nieprzewidywalne procesy biologiczne, których jeszcze nie znamy, a jeśli je znamy, to i tak nie jesteśmy w stanie ich kontrolować.

Iluzja panowania nad światem, nazywana w mitologii tradycyjnej grzechem pychy (hybris), stworzyła społeczeństwo współczesnego człowieka, w którym nie ma fazy dorastania, czyli okresu pośredniego między dzieciństwem a dorosłością. Okres dorastania jest niezbędny do zamknięcia fazy dziecka i wykrystalizowania poczucia wartości i podstaw poczucia indywidualnej tożsamości. Zwykle wyraża się to jakąś formą buntu wobec społeczności dorosłych. W społeczeństwie infantylnych dorosłych i przedwcześnie dorosłych dzieci bunt jest zastępowany przez skrajny indywidualizm (egoizm, brak socjalizacji), zakonserwowanie dziecięcej formy struktury psychicznej (infantylizm, narcyzm, wieczny chłopiec, wieczna dziewczynka) bądź alienacja społeczna (eskapizm, uzależnienia od technologii).

Czy jest możliwe stworzenie warunków, w których raj dzieciństwa przechodzi w świadomość dorastania oraz gotowość przyjęcia roli dorosłego, świadomego swojej genezy i swej tożsamości, jak też odpowiedzialności za ciągłość tradycji człowieka? Jaka idea zastąpi wiarę „pusty umysł”, która stworzyła przekonanie, że człowiek może programować drugiego dowolnymi metodami? W efekcie niczym nie różni się od zwierzęcia poza tym, że może być od nich bardziej inteligentny, przebiegły, bezwzględny, okrutny i sadystyczny.

Logo Forum Inspiracji Jungowskich

II Dzień Jungowski “Dzieło Junga. Psychologia a cywilizacja”

Zapraszamy na

II Dzień Jungowski

DZIEŁO JUNGA. Psychologia a cywilizacja

16 czerwca 2016, godz. 18.00
Księgarnia Tarabuk, ul. Marszałkowska 7, Warszawa
Wstęp wolny

Program

Wśród tematów dyskusji:

  • Nowoczesny Jung. Inspiracje dla biznesu i polityki – Zenon Waldemar Dudek
  • Psychologia Junga w XXI wieku – Karol Niewęgłowski, Adam Kościuk
  • Kultura manii z perspektywy Junga – dr hab. Tomasz Olchanowski
  • Recepcja Junga w czasie PRL-u – dr Paweł Fijałkowski

Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie.

Współpraca: Pracownia psychologiczna Refleksja

Bądź na bieżąco z biuletynem wydawniczym

II Dzień JungowskiStreszczenia

Nowoczesny Jung. Inspiracje dla biznesu i polityki

Zenon Waldemar Dudek

We końcowej konkluzji w książce „Man and his Symbols” Marie Luise von Franz pisze, że „archetypy mają ogromne oddziaływanie na jednostkę, kształtując jego emocje oraz poziom moralny i umysłowy, wpływając na jego relacje z innymi i naznaczając jego całe przeznaczenie”. Teoria archetypów decyduje o osadzeniu psychologii Junga w tradycyjnej myśli europejskiej oraz jej powiązaniach z dawną myślą azjatycką, a jednocześnie sprawdza się w nowoczesnym świecie, który został pochłonięty przez mit człowieka jako pana świata.

Wiek XX przyswoił dobrze i skutecznie teorię typów Junga, a wiek XXI staje przed zadaniem przyswojenia teorii archetypów. Bez niej nie zrozumiemy, dlaczego ludzie masowo chcą być bohaterami, dlaczego chcę zapewnić sobie wieczność za życia i dlaczego popełniają wielkie głupstwa, wierzą w UFO i chętnie ulegają wizjom politycznym i reklamie, wiedząc, że są nieprawdziwe.

Nowoczesny Jung pomaga zrozumieć, dlaczego ludzie Zachodu powszechnie uprawiają kult wiecznej młodości, dlaczego wystarcza im konsumpcja i dlaczego zgadzają się na rządy triksterów i szaleńców.

Zenon Waldemar Dudek – psychiatra, kierował oddziałem dziennym terapii schizofrenii, a następnie odziałem dziennym chorób afektywnych (Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, 1989–1999). Asystent dyrektora ds. psychiatrii i ordynator oddziału leczenia nerwic młodzieży (Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji w Zagórzu (1999–2000). Kierownik medyczny Centrum Psychoterapii i Rozwoju Indywidualnego (1994–2002).
Zajmuje się problemami psychologii głębi, psychologią Junga i inspiracjami jungowskimi w psychoterapii, psychologią marzeń sennych, psychologią kultury. W pracy terapeutycznej koncentruje się na głębinowej diagnozie osobowości, terapii kryzysów wieku dojrzewania i przełomu połowy życia. Założyciel i redaktor naczelny czasopisma „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury”. Organizator ogólnopolskich konferencji jungowskich. Autor tomu wierszy „Na świat padają gwiazdy, planety, ludzie” (1985).


Psychologia Junga w XXI wieku

Adam Kościuk, Karol Niewęgłowski

  • Czy jest miejsce na myśl Carla Junga we współczesnym świecie?
  • Indywiduacja w XXI wieku – nowoczesny model rozwoju człowieka
  • Aktualna krytyka myśli jungowskiej – fakty i mity
  • Kierunki rozwoju psychologii analitycznej

W wystąpieniu przedstawimy podstawowe założenia psychologii analitycznej i wartość jej oferty dla ludzi w XXI wieku. Era eksplozji technologicznej, która idzie w parze z zalewem informacyjnym, kryzysami tożsamości i rozpadem tradycji, to płodny grunt dla psychologii analitycznej, której przedmiotem jest człowiek uniwersalny, wyodrębniony od otaczającej go kultury oraz zaadaptowany tak samo do otaczającego go świata, jak i do swojej rzeczywistości wewnętrznej. Współczesna wersja psychologii analitycznej w to nurt, który odpowiada na zagrożenia płynące z burzliwych przemian myślenia człowieka o sobie, oraz dostrzega w nich celowość i szansę na przemianę skostniałych struktur.

Od nieświadomości zbiorowej po indywiduację, wspólnie zastanowimy się nad tym, które z koncepcji Junga są szczególnie przydatne współczesnemu człowiekowi, które są wciąż aktualne, ale nie znajdują powszechnego uznania, a które straciły na aktualności.

Przyjrzymy się powyższym pytaniom i zachęcimy uczestników do dyskusji, przekazując doświadczenia zebrane w ciągu ostatnich trzech lat naszej działalności związanej z psychologią jungowską: prowadzenia grup warsztatowych, psychoterapii indywidualnej oraz propagowania idei Junga poprzez nowe media.

Adam Kościuk – psychoterapeuta, konsultant i trener. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Posiada uprawnienia psychoterapeuty oraz rekomendację Polskiego Towarzystwa Psychologii Procesu do prowadzenia terapii pod stałą superwizją. Jest też członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologii Analitycznej.

Karol Niewęgłowski – psycholog, terapeuta i trener. Absolwent Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Członek Polskiego Towarzystwa Psychologii Analitycznej oraz Polskiego Towarzystwa Psychologii Procesu. Pracuje pod superwizją certyfikowanych analityków jungowskich w ramach indywidualnej ścieżki szkoleniowej w International Association for Analitycal Psychology (IAAP).


Kultura manii z perspektywy Junga

dr hab. Tomasz Olchanowski

W epoce ponowoczesnej mamy do czynienia z neoliberalnym modelem człowieka sukcesu, entuzjastą wolnego rynku i globalnej, opartej na bożku ekonomii, monokultury. Jest on  zmuszony do tłumienia tego, co wykracza poza sztywne kanony związane z pełnioną rolą społeczną czy polityczną poprawnością. W konsekwencji człowiek ten wchodzi w labirynt zbudowany z ponowoczesnych złudzeń, pełen atrakcyjnych i przerażających pułapek zwanych sukcesami i porażkami. Do tego labiryntu łatwo się wchodzi, lecz wyjść z niego jest prawie niemożliwym, ponieważ po drodze znika samo pragnienie wyjścia. W centrum czeka poszukiwany ideał „ja”, który okazuje się być tyranem i nienasyconym potworem. Warto spojrzeć na istotę ludzką Z perspektywy psychologii jungowskiej, która miota się pomiędzy Personą a Cieniem, pomiędzy maniakalną idealizacją siebie, a depresyjną samonienawiścią, uzależnioną od ludzkich opinii i wszelkich sztucznych stymulatorów, odnajdującą w przestrzeniach „pomiędzy” zazwyczaj spustoszone fragmenty tego, co nazywano niegdyś światem wewnętrznym czy duszą.

Tomasz Olchanowski – dr hab., adiunkt w Katedrze Teorii Wychowania i Antropologii Pedagogicznej Uniwersytetu w Białymstoku. Jego zainteresowania koncentrują się na zagadnieniach historii kultury i rozwoju cywilizacji, ze szczególnym uwzględnieniem ewolucji psychicznej człowieka, źródłach filozofii, problematyce przemiany duchowej. Autor książek: Jungowska interpretacja mitu ojca w prozie Brunona Schulza (2001), Psychologia pychy (2003), Duchowość i narcyzm (2006), Wola i opętanie (2008, wyd. 2 poszerzone 2010), Pedagogika a paradygmat nieświadomości (2013) i kilkudziesięciu artykułów z tego zakresu.


Nowoczesny Jung. Inspiracje dla biznesu i polityki

Zenon Waldemar Dudek

We końcowej konkluzji w książce „Man and his Symbols” Marie Luise von Franz pisze, że „archetypy mają ogromne oddziaływanie na jednostkę, kształtując jego emocje oraz poziom moralny i umysłowy, wpływając na jego relacje z innymi i naznaczając jego całe przeznaczenie”. Teoria archetypów decyduje o osadzeniu psychologii Junga w tradycyjnej myśli europejskiej oraz jej powiązaniach z dawną myślą azjatycką, a jednocześnie sprawdza się w nowoczesnym świecie, który został pochłonięty przez mit człowieka jako pana świata.

Wiek XX przyswoił dobrze i skutecznie teorię typów Junga, a wiek XXI staje przed zadaniem przyswojenia teorii archetypów. Bez niej nie zrozumiemy, dlaczego ludzie masowo chcą być bohaterami, dlaczego chcę zapewnić sobie wieczność za życia i dlaczego popełniają wielkie głupstwa, wierzą w UFO i chętnie ulegają wizjom politycznym i reklamie, wiedząc, że są nieprawdziwe.

Nowoczesny Jung pomaga zrozumieć, dlaczego ludzie Zachodu powszechnie uprawiają kult wiecznej młodości, dlaczego wystarcza im konsumpcja i dlaczego zgadzają się na rządy triksterów i szaleńców.

Zenon Waldemar Dudek – psychiatra, kierował oddziałem dziennym terapii schizofrenii, a następnie odziałem dziennym chorób afektywnych (Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, 1989–1999). Asystent dyrektora ds. psychiatrii i ordynator oddziału leczenia nerwic młodzieży (Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji w Zagórzu (1999–2000). Kierownik medyczny Centrum Psychoterapii i Rozwoju Indywidualnego (1994–2002).
Zajmuje się problemami psychologii głębi, psychologią Junga i inspiracjami jungowskimi w psychoterapii, psychologią marzeń sennych, psychologią kultury. W pracy terapeutycznej koncentruje się na głębinowej diagnozie osobowości, terapii kryzysów wieku dojrzewania i przełomu połowy życia. Założyciel i redaktor naczelny czasopisma „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury”. Organizator ogólnopolskich konferencji jungowskich. Autor tomu wierszy „Na świat padają gwiazdy, planety, ludzie” (1985).


Psychologia Junga w XXI wieku

Recepcja Junga w czasach PRL-u

dr Paweł Fijałkowski

Zniszczenia drugiej wojny światowej i przemiany zachodzące po jej zakończeniu zahamowały rozwój myśli jungowskiej w Polsce. W świetle ideologii państwowej psychoanaliza jawiła się jako błędna metoda będąca przejawem światopoglądu burżuazyjnego. Wbrew okolicznościom psychologia głębi i koncepcje Carla Gustava Junga pojawiają się w latach 40. i 50. XX w. w pracach księdza Józefa Pastuszki, filozofa i teologa z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W późniejszym okresie psychologia jungowska była jednym ze źródeł inspiracji dla Kazimierza Dąbrowskiego, twórcy teorii dezintegracji pozytywnej. Odrodzenie jungizmu w Polsce w latach 60. XX w. było przede wszystkim dziełem religioznawcy i gnostyka Jerzego Prokopiuka oraz filozofki Zofii Rosińskiej z Uniwersytetu Warszawskiego. W ich pracach z tego okresu znajdujemy ciekawy wątek konfrontacji myśli jungowskiej z filozofią marksistowską.

Paweł Fijałkowski – ur. 1963, jest archeologiem, historykiem i publicystą. W grudniu 1988 r. rozpoczął pracę w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, z którym jest związany do dziś. Stopień doktora nauk humanistycznych otrzymał w 1999 r. na podstawie rozprawy „Żydzi w województwach łęczyckim i rawskim w XV–XVIII w.”, obronionej w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1985–1989 współpracował z tygodnikiem „Fołks-Sztyme” (żyd. „Głos Ludu”), a w latach 1989–1998 z miesięcznikiem „Słowo i Myśl. Przegląd Ewangelicki”. Od 2001 r. należy do grona współpracowników czasopisma „ALBO Albo. Problemy psychologii i kultury”. Zajmuje się dziejami Żydów w okresie staropolskim, historią polskiego protestantyzmu, pradziejami Mazowsza oraz homoerotyzmem w kulturze europejskiej. Jest autorem kilku książek oraz kilkuset artykułów na powyższe tematy.

Więcej informacji

Sygnet I Konferencja "Psychoterapia a kultura"

II Konferencja “Psychoterapia a kultura. Cywilizacja sukcesu w labiryncie”

Zapraszamy na II Konferencję interdyscyplinarną

Konferencja PSYCHOTERAPIA A KULTURA logo

Cywilizacja sukcesu w labiryncie

 

Rejestracja została aktualnie wstrzymana.

Bądź na bieżąco z biuletynem konferencyjnym


Problematyka wykładów i dyskusji

  • Popkultura w cywilizacji sukcesu
  • Seksoholizm, pornografia, „orgazm” osobowości jako symptomy hiperhedonizmu
  • Manipulacja w promowaniu ideologii sukcesu
  • Ekstremalność, ekscentryzm, eskapizm, dziwactwo
  • Cienie cywilizacji sukcesu – dzieci, ludzie słabi, przegrani, chorzy, starzy
  • Władza  i utrata kontroli w dążeniach do sukcesu
  • Kontrpropozycje dla cywilizacji sukcesu: eskapizm, nomadyzm, upadek, szaleństwo
  • Zachłanność i umiar – co jest cnotą, a co grzechem
  • Osobowość celebryty, idole mediów i sztuki – własność prywatna czy publiczna
  • Normalność i przeciętność – wrogowie sukcesu
  • Hipnoza, autohipnoza, manipulacja w promowaniu ideologii sukcesu

Co proponujemy?

Wykłady, dyskusje i rozmowy panelowe w interdyscyplinarnym gronie. Dyskusję o psychoterapii i leczeniu, roli lekarza i psychoterapeuty w społeczeństwie, jak też o zjawiskach nowoczesnej kultury, które wyrażają problemy psychiczne współczesnego człowieka.

Misja

Inspirowanie interdyscyplinarnej dyskusji nad zagadnieniami zdrowia psychicznego człowieka i jakości życia oraz przemianami cywilizacyjnymi w kulturze Zachodu.
Polecamy rozmowę z Zenonem Waldemarem Dudkiem – Sukces bywa niebezpieczny.

Cel

Tworzenie forum dialogu między nauką i sztuką, medycyną i psychoterapią oraz inspirowanie refleksji nad realnym doświadczeniem człowieka cywilizacji sukcesu.

Dlaczego psychoterapia? Dlaczego kultura?

Człowiek jest dzieckiem kultury, którą dziedziczy i którą tworzy. Jego zdrowie, zwłaszcza zdrowie psychiczne, wpisuje się w procesy i zjawiska kulturowe.

Wiodące narracje kultury technologicznej przejmują kontrolę nad ludzką naturą – ciałem, myśleniem i świadomością. Sterują naszym zdrowiem, decyzjami i działaniem. Człowiek zdominowany przez przedmioty i urządzenia alienuje się od natury i życia. Potrzebuje na nowo zrozumienia własnego zdrowia oraz odbudowania szerszego oglądu rzeczywistości.

Zadaniem człowieka ery technologicznej jest konfrontacja z uproszczonym obrazem zdrowia i życia oraz techniczno-przedmiotowym ujęciem terapii. Ważną kwestią jest uczłowieczanie relacji międzyludzkich i odzyskiwanie podmiotowości.

Goście programu

W konferencji wezmą udział przedstawiciele takich dziedzin wiedzy, nauki i praktyki, jak medycyna i psychiatria, psychologia i psychoterapia, antropologia i filozofia kultury, pedagogika, socjologia czy archeologia. Do udziału w dyskusji zachęcamy lekarzy, psychologów, psychoterapeutów i osoby interesujące się psychoterapią, jak również ludzi kultury i artystów oraz studentów różnych kierunków.

Punktem odniesienia planowanych wykładów i dyskusji jest próba interdyscyplinarnego spojrzenia na psychoterapię. Spotkanie ma być inspiracją do świeżej refleksji nad zaburzeniami psychicznymi oraz psychoterapią w kontekście zachodzących procesów kulturowych.

Kogo zapraszamy na konferencję?

  • Lekarzy zainteresowanych łączeniem psychoterapii z leczeniem somatycznym, obeznanych z nowoczesną wiedzą diagnostyczną i teoriami na temat funkcjonowania organizmu biologicznego. Stosując biologiczne i instrumentalne metody leczenia, dostrzegają oni w ludziach chorych również człowieka, którego tożsamość tworzą także emocje, uczucia, wyobraźnia twórcza. Człowiek w tej perspektywie nie tylko jest podatny na leczenie metodami psychologicznymi, ale w naturalny sposób żywej komunikacji w wymiarze psyche.
  • Psychologów, którzy zdobyli wiedzę o procesach psychicznych, ale interesuje ich wiedza z obrzeży psychologii oraz praktyka kliniczna i szerokie horyzonty psychoterapii jako dziedziny interdyscyplinarnej i ważnej dziedziny kultury.
  • Psychoterapeutów różnych kierunków psychoterapii, którzy poznają w teorii i praktyce wiedzę o życiu psychicznym człowieka, obejmującej sferę życia osobistego, system rodzinny, aktywność społeczną i zawodową, ale otwartych na poznanie roli kultury w procesie terapii i rozwoju osobowości, w tym wzorców i stylu życia, stereotypów, mitów kulturowych, sztuki i religii.
  • Studentów psychologii, medycyny, pedagogiki i resocjalizacji i innych kierunków, w tym filozofii i antropologii, których interesuje wiedza o zdrowiu psychicznymi i psychoterapii oraz obraz doświadczeń granicznych człowieka zapisanych w wytworach kultury i sztuce.
  • Humanistów, ludzi kultury, twórców i artystów, badaczy sztuki i zjawisk kultury, którzy dostrzegają terapeutyczne znaczenie dzieł sztuki i unikalną rolę doświadczenia związku między zdrowiem ciała, psychiki, kreatywnością i funkcjonowaniem kultury.
  • Ludzi zainteresowanych własnym rozwojem zawodowym i osobistym, którzy dostrzegają wpływ procesów zachodzących w cywilizacji XXI wieku na zdrowie i świadomość człowieka w wymiarze jednostkowym, jak i zbiorowym.

Zapraszamy do współpracy:

  • uczelnie wyższe, ośrodki psychoterapii, instytucje zdrowia publicznego, organizacje opieki medycznej i profilaktyki zdrowia, media, organizacje i instytucje, w tym korporacje biznesowe promujące zdrowy styl życia.

* * *

Więcej informacji: