Archiwum wiadomości z roku 2021

Marzenie - Czesław Dziekanowski

“Marzenie” – Czesław Dziekanowski

/w /Autor

Czesław Dziekanowski stawia przed czytelnikiem nie lada wyzwanie, kreując świat, który objawia się z „perspektywy siedzenia w trumnie”. W świecie tym przyszłość, która jest oczekiwaniem, rozpływa się, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, teraźniejszość zaś staje się trudnym zmaganiem z ciałem, podległym bezwzględnym procesom nietrwałości i przemijania.

W Marzeniu narrator wchodzi w rolę pacjenta. Konfrontacja z psychoanalitykiem zmusza go do odczytywania swej przeszłości z coraz to innej strony. Utwierdza narratora w przeświadczeniu, że został wybrany, natomiast sam seans psychoanalityczny staje się fascynującym, bolesnym odkrywaniem wciąż umykającej i niezgłębionej tajemnicy procesu twórczego.

Tomasz Olchanowski

Czytaj dalej
Psychologia integralna Junga - Zenon Waldemar Dudek

“Psychologia integralna Junga” (wyd. IV) – Zenon Waldemar Dudek

/0 Komentarze/w /Autor

Pozycja jest pracą nietuzinkową. Przedstawia interdyscyplinarność perspektywy jungowskiej, przekraczającej granice między psychologią, pedagogiką, filozofią, kulturoznawstwem czy religioznawstwem. Wskazuje ona również na pułapki i szanse, które wiążą się z rozwojem psychicznym każdego z nas, jak i kultur, których jesteśmy częścią.

Autor znakomicie przedstawia skutki lekceważenia nieświadomości i życia symbolicznego. Stwierdza, że: „Liberalny mainstream, przywódcy rewolucji technologicznej i świat nauki spłaszczają obraz człowieka do urządzenia biologiczno-społecznego i umysłu sterowanego przez aplikacje”.

Książka ta jest nie tylko intelektualną rozmową z Czytelnikiem. Autor prowokuje do zadawania pytań dotyczących naszych lęków, pragnień, złudzeń oraz ścieżek rozwoju psychicznego. Już sama próba odpowiedzi na nie może poszerzyć naszą świadomość, a w efekcie wyzwolić od kompleksów i traum oraz destrukcyjnych wyborów, które przeistaczają się w nasze niechciane i pogmatwane losy.

dr hab. Tomasz Olchanowski
Uniwersytet w Białymstoku, Instytut Studiów Kulturowych

Imperatyw opowieści i archetypy
Każdy twórca, kiedy pracuje nad czymś ważnym i osobistym, doświadcza wspaniałego, ale i bardzo trudnego, wymagającego introspekcji stanu, który nazywam poczuciem imperatywu opowieści. (…) Opowieści podstawiają nam lustro, zaś jungowskie archetypy dają nam narzędzia, które umożliwiają dekodowanie mitów, bajek, baśni czy legend, a także przejrzenie się z odpowiedniej odległości i perspektywy w całym spektrum marzeń, lęków, doświadczeń i niezałatwionych spraw. Tym samym pomagają nam odkryć prawdziwe oblicza i doświadczyć głębokiej przemiany.
To oddziaływanie zachodzi bez względu na to, czy je w danym momencie tworzymy jako artyści, czy dajemy się porwać ich magii jako odbiorcy, zaś filozofia Carla Gustava Junga staje się wszechstronnym przewodnikiem po naszym człowieczeństwie.

Krzysztof Skonieczny
reżyser, scenarzysta (Ślepnąc od świateł, Hardkor Disko, głębokiOFF)

Uwaga redakcyjna
Fundamenty psychologii Junga są pokazane w książce z uwzględnieniem jej źródeł w teorii nieświadomości Zygmunta Freuda i psychoanalizie. W obecnym wydaniu zostały pominięte prezentacje badaczy postjungowskich: psychologii archetypowej Jamesa Hillmana, antropologicznego podejścia Ericha Neumanna, psychologii procesu Arnolda Mindella oraz terapii holotropowej Stanislava Grofa. Koncepcje te są znane w Polsce dzięki tłumaczeniom oryginalnych dzieł autorów i stosowane jako metody terapii czy rozwoju osobowości. W obecnym wydaniu nie są omawiane kwestie odwołujące się do wiedzy o procesach nieświadomych według takich teorii i metod, jak psychologia Gestalt, neurolingwistyczne programowanie (NLP), hipnoza czy magia. Pominięto przegląd koncepcji psychologicznych, które tworzyły dwa podrozdziały w rozdziale pierwszym (Psychologia jako wiedza obiektywna i nauka, Poszukiwanie psychologii holistycznej).

Obszerne rozdziały poprzednich wydań (drugi i czwarty) zostały podzielone. Rozdział drugi (Funkcje psychiczne. Ekstrawersja i introwersja) to obecnie Postawy i funkcje psychiczne oraz Typy psychiczne w rozwoju. Rozdział czwarty (Rozwój jednostki – indywiduacja) został podzielony na trzy nowe: Indywiduacja: oś ego–Jaźń, Wyzwania i pułapki indywiduacji oraz Przebieg i symbolika indywiduacji. Z dawnego rozdziału dziewiątego (Wewnętrzny smok – Cień indywidualny) powstały dwa (Ego i archetyp Cienia oraz Ludzie Cienia). W obecnym wydaniu nie są publikowane wcześniejsze przedmowy, zawierające dane historyczne.

Czytaj dalej
Przejścia - Ireneusz KaczmarczykENETEIA Wydawnictwo Szkolenia

“Przejścia” – Ireneusz Kaczmarczyk

/0 Komentarze/w /Autor

„Ostrożnie wybieraj chwile” – zaczyna swoją archetypową opowieść Autor, a kończy „tak wiele dni (…) jeden sen”.
Kto odważny i zna moc myśli, serca i ducha wędrującego ponad wiekami, ma szansę przejść drogę znaczoną przez Irka Kaczmarczyka słowami. Może doznać wzruszeń, olśnień i zadziwień. Przy wielu słowach warto przystanąć: „tam gdzie nie ma już nikogo”, „tyle już było końców świata”, „życie mnie już objęło”, „póki żyją słowa”, „módl się przed nami”, „nieobecni w sobie”.
Przejście od chaosu do życia trwało miliony lat. Przejścia od życia do śmierci są mgnieniami chwili, od dobra do zła są codziennością, a od zła do dobra wieczną drogą. Oto najkrótszy maraton o życiu,
o przejściach i o tym, gdy „staniesz pomiędzy”. Poeta jest świadkiem tej drogi.

Zenon Waldemar Dudek

* * *

Znam wielu poetów. I tylko jednego psychoterapeutę. Który też jest poetą. W wierszach Ireneusza Kaczmarczyka toczy się rozmowa, z sobą, z Innym, ze światem. Wszyscy są tu po przejściach, jednostka i zbiorowość. Ta dialogiczność to też rodzaj tytułowego przejścia w innym znaczeniu, w znaczeniu prześwitu, łącznika dającego choćby niewielkie szanse na zachowanie człowieczeństwa w rzeczywistości, która jaka jest (nie) każdy widzi.

Bohdan Zadura

Czytaj dalej