Tomasz Teodorczyk

streszczenie wystąpienia na XIX Forum Inspiracji Jungowskich
„TERAPIA I KULTURA”

Słowo „therapeia” (gr.) nie oznacza leczenia, lecz opiekę, służbę. Jest to bardzo ważne rozróżnienie, gdyż ustawia terapeutę na równi, a nie powyżej „obiektu”. Psychologia procesu, która wyrosła z myślenia taoistycznego, uważa, że świat boryka się dokładnie z takimi problemami, z jakimi potrzebuje się w danej chwili skonfrontować, a rozwiązanie jest w tym, co sprawia największą trudność. Terapia jednostki, grupy, danej społeczności czy świata jest spostrzegana przez nas w taki sam sposób – jako opieka nad wszystkimi częściami i aspektami (szczególnie marginalizowanymi) danej całości oraz umożliwianie (facylitację) dialogu między nimi.

Aby to mogło skutecznie przebiegać, potrzebna jest postawa zwana głęboką demokracją. W wypadku pracy ze światem szczególnie ważna jest też świadomość rang i przywilejów, psychologicznych mechanizmów związanych z byciem w większości i mniejszości oraz zdolność do rozwiązywania konfliktów w strategii wygrany–wygrany. Potrzebna jest też edukacja społeczna i budowanie nowego modelu liderowania.

Tomasz Teodorczyk – dyplomowany psychoterapeuta i nauczyciel pracy z procesem Research Society for Process Oriented Psychology w Zurychu. Pracą z procesem zajmuje się od 1988 roku. Prowadzi psychoterapię indywidualną, warsztaty oraz szkolenia i superwizje. Współtwórca programu licencyjnego pracy z procesem Polskiego Towarzystwa Psychologii Procesu. Współtwórca (z Agnieszką Wróblewską) Akademii Psychologii Procesu w Warszawie. Tłumacz książek Arnolda Mindella oraz autor artykułów o pracy z procesem. Współpracuje z firmami przy rozwiązywaniu konfliktów. Zajmuje się zastosowaniami pracy z procesem do różnych dziedzin życia,
terapii i sztuki. Współtwórca i organizator wypraw psychologiczno‑podróżniczych Experience Expeditions. Organizator projektów społecznych w Polsce i za granicą.

Więcej na stronie www.akademiapop.org.