Psychoterapia. Praktyka

Najogólniej rzecz ujmując, psychoterapia najczęściej stosowana jest wobec pacjentów neurotycznych i osobom głównie z tymi zaburzeniami poświęcona jest część pierwsza i druga niniejszej książki, natomiast części III–V opisują to, co jest specyficzne w psychoterapii osób doświadczających innych zaburzeń. I tak część trzecia dotyczy psychoterapii osób z zaburzeniami borderline (z pogranicza nerwicy i psychozy) oraz pacjentów schizofrenicznych. W kolejnych rozdziałach tej części zaprezentowane zostały sposoby rozumienia zaburzeń oraz zasady pracy psychoterapeutycznej stosowane wobec tej kategorii pacjentów w psychoanalizie, w podejściu behawioralno-poznawczym, w psychoterapii humanistyczno-egzystencjalnej. Odrębny rozdział charakteryzuje psychoterapię podtrzymującą wykorzystywaną zazwyczaj przez mniej kompetentnych terapeutów w pracy z pacjentami schizofrenicznymi, zwłaszcza odczuwających poważniejsze dolegliwości.

Część czwarta książki poświęcona jest psychoterapii pacjentów depresyjnych. I tak kolejne rozdziały omawiają rozumienie tej kategorii zaburzeń, organizację przebiegu psychoterapii, podstawowe zjawiska występujące w terapii oraz specyficzne techniki wykorzystywane w następujących szkołach: terapii behawioralno-poznawczej, podejściu interpersonalnym, podejściu psychodynamicznym oraz analizie bioenergetycznej Lowena.

Część piąta dotyczy innych niż przedstawione wcześniej (w częściach trzeciej i czwartej) specyficznych zastosowań psychoterapii. Omówione dotychczas części obu książek składających się na podręcznik akademicki zajmują się psychoterapią osób dorosłych. Samodzielny rozdział w drugiej książce jest poświęcony psychoterapii dzieci i młodzieży (pokazanej głównie z perspektywy psychoanalitycznej posiadającej bogatą w tym zakresie tradycję). Szczegółowo zaprezentowano w niej także poglądy na temat mechanizmu często występujących u młodzieży zaburzeń odżywiania oraz sposoby pracy terapeutycznej proponowane przez poszczególne szkoły psychoterapii. W odrębnych rozdziałach omówiona jest terapia potraumatyczna mająca zastosowanie głównie wobec osób z rozpoznaniem PTSD i pomoc psychologiczna osobom, które przeżyły specyficzną – seksualną traumę. Scharakteryzowana została również psychoterapia osób z zaburzeniami seksualnymi. Omówiona jest kwestia, jak w poszczególnych szkołach ujmowana jest problematyka poczucia winy i jakie formy pracy są przez nie proponowane. Drugi wolumin podręcznika akademickiego zamyka prezentacja problematyki zastosowań psychoterapii wobec pacjentów chorych na nowotwór.