carl_gustav_jungKarol Gustaw Jung (Carl Gustav Jung) – ur. 26 lipca 1875 r. w Kesswil w Szwajcarii, zm. 6 czerwca 1961 r. w Zurychu.

Psychiatra szwajcarski, bliski współpracownik Eugena Bleulera, twórcy teorii schizofrenii, a także przez kilka lat Zygmunta Freuda, autora psychoanalizy. Zanim stworzył własne podejście (psychologia analityczna), jako asystent Bleulera odbywał staże kliniczne w Paryżu (P. Janet, uczeń J. Charcota), studiował koncepcje L. Le Bona (psychologia tłumu) i L. Lévy-Bruhla (umysłowe reprezentacje kolektywne). Przez kilka lat był przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego (1910–1914). Odbył liczne podróże naukowe i antropologiczne do Afryki (ludy Sahary i centralnej Afryki – Kenia), Ameryki (Indianie Pueblo w Meksyku, Nowy Orlean, Nowy Jork). Studiował alchemię, astrologię, pisma gnostyckie, badał zjawiska parapsychiczne.

Współpracował z wybitnym sinologiem, tłumaczem Księgi Przemian (I Ching), Richardem Wilhelmem, antropologiem Karlem Kerényim, fizykiem, laureatem Nagrody Nobla, Wolfgangiem Paulim. Od 1947 roku w Zurychu działa Instytut jego imienia, gdzie prowadzone jest szkolenie w zakresie myśli Jungowskiej, w tym psychologii analitycznej jako metody terapeutycznej. Wśród prestiżowych nagród, jakie otrzymał, znajdują się doktoraty honoris causa nadane przez Uniwersytety – Harvard (1936), Oxford, Benares, Kalkuta, Allahabad (1938) oraz honorowe członkostwo Szwajcarskiej Akademii Nauk (1943).

Jeden z najwybitniejszych europejskich myślicieli XX wieku, współtwórca psychologii głębi; badacz psyche i związków ludzkiej świadomości z wytworami kultury. Poszukiwał uniwersalnych praw aktywności psychicznej i symbolicznej oraz ich historycznych i ponadhistorycznych uwarunkowań. Zbliżył psychologię Zachodu do filozoficznej myśli Orientu. Interesował się alchemią, astrologią, doświadczeniami religijnymi, twórczością literacką, zjawiskami parapsychicznymi.

Wprowadził do języka psychologii m.in. pojęcie ekstrawersji, introwersji, archetypu, nieświadomości zbiorowej, synchroniczności. Jego myśl była inspiracją dla nowych orientacji w psychologii (psychologia zorientowana na proces, psychologia transpersonalna, psychologia archetypowa, psychologia narracyjna) oraz trendów w sztuce i kulturze (literaturze, malarstwie, teatrze). Teorie Junga znalazły zastosowanie w antropologii, psychologii religii, teorii kultury, jak też w praktyce psychoterapii (aktywna wyobraźnia, amplifikacja, analiza marzeń sennych i procesu indywiduacji). Dzieła zebrane Junga (Gesammelte Werke) obejmują 21 tomów.

0 komentarzy:

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz